صغیر اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>هر دل که اسیر عشق دلبر گردد</p></div>
<div class="m2"><p>هر دم گذرد غمش فزونتر گردد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر غم بزمانه کاهد‌ اما غم عشق</p></div>
<div class="m2"><p>هر روز فزون ز روز دیگر گردد</p></div></div>

شمارهٔ ۴

هر دل که اسیر عشق دلبر گردد
هر دم گذرد غمش فزونتر گردد
هر غم بزمانه کاهد  اما غم عشق
هر روز فزون ز روز دیگر گردد

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که وقتی انسانی به عشق محبوبش دچار می‌شود، هر لحظه غمش بیشتر می‌شود. در حالی که دیگر غم‌ها با گذر زمان کمتر می‌شوند، اما غم عشق همچنان رو به افزایش است و هر روز بیشتر از روز قبل می‌شود.

شمارهٔ ۴۲

شمارهٔ ۴۱

هوش مصنوعی: هر دلی که به عشق معشوق گرفتار شود، هر لحظه بر غم و اندوهش افزوده می‌شود.

هر دل که اسیر عشق دلبر گردد

هر دم گذرد غمش فزونتر گردد

هوش مصنوعی: هر مشکل و سختی در زندگی با گذشت زمان کم می‌شود، اما غم عشق هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود.

هر غم بزمانه کاهد‌ اما غم عشق

هر روز فزون ز روز دیگر گردد

شمارهٔ ۴۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده