صغیر اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>روزی به وطن‌پرست دل داده ز دست</p></div>
<div class="m2"><p>گفتیم که بجز خدای چیزی مپرست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>زد خنده بحرف من و گفتا بخود آی</p></div>
<div class="m2"><p>بیچاره مگر بجز خدا چیزی هست</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 14180 - صغیر اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۵

شمارهٔ ۳۲

روزی به وطن پرست دل داده ز دست
گفتیم که بجز خدای چیزی مپرست
زد خنده بحرف من و گفتا بخود آی
بیچاره مگر بجز خدا چیزی هست

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به موضع وطن‌پرستی اشاره می‌کند که به خداوند اعتقاد دارد و در پاسخ به پیشنهاد پرستش غیر خدا می‌گوید که آیا چیزی جز خدا وجود دارد که ارزش پرستش داشته باشد. او با خنده به این موضوع می‌پردازد و به نوعی بر اهمیت و یگانگی خدا تأکید می‌کند.

شمارهٔ ۵

شمارهٔ ۱۵

هوش مصنوعی: روزی یکی از وطن‌پرستان به شدت احساسی اعلام کرد که جز خداوند هیچ چیزی را نبایستی پرستش کرد.

روزی به وطن‌پرست دل داده ز دست

گفتیم که بجز خدای چیزی مپرست

هوش مصنوعی: او با خنده به حرف من پاسخ داد و گفت: "ای بیچاره، مگر غیر از خدا چیزی وجود دارد؟"

زد خنده بحرف من و گفتا بخود آی

بیچاره مگر بجز خدا چیزی هست

شمارهٔ ۱۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها