هوش مصنوعی: فلاطون به دنبال درمانی برای بیماری‌ای در مزاج خود بود و از شاگردش خواست که این مشکل را حل کند.

هوش مصنوعی: به خاطر ادب و احترام، ای داناتر از همه، تو باید صد نفر را به راه درست هدایت کنی.

هوش مصنوعی: ما از تو دانش و مهارت یاد گرفتیم و نزد تو سرمایه و تجربه جمع کردیم.

هوش مصنوعی: او می‌گوید بله، اما در برخی مواقع به اوج می‌رسد و در برخی دیگر دچار بیماری یا نقص در کمال می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی که عقل در وجود انسان آسیب ببیند، دیگر نمی‌تواند به درستی سلامت را ایجاد کند.

هوش مصنوعی: کسی که خود بیمار است نمی‌تواند برای دیگران درمانی بیابد؛ همچنان که فرد ناآشنا با پیچیدگی‌های کوچه‌ها نمی‌تواند راه را به درستی نشان دهد.

هوش مصنوعی: ای انسان، تو که به بیماری مبتلا هستی و از سر تا پا به عجز و ناتوانی در آمده‌ای.

هوش مصنوعی: هر روز که به بیماری‌ات افزوده می‌شود، خودت را در آینده نگاه کن که به کجا خواهی رسید.

هوش مصنوعی: با بیماری خطرناکی که اینقدر ترسناک است، چطور می‌خواهی برای خودت چاره‌ای بیابی، ای ناآگاه؟

هوش مصنوعی: نبض دست چپ و راست تو هر دو از روی قطعیت بیمار هستند.

هوش مصنوعی: برای شناسایی بیماری، چند نفر را به تحقیقات و آزمایش‌ها می‌گمارید و آن‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهید.

هوش مصنوعی: چند بار باید به تو بگویم که از هر چیزی که می‌خوری، فقط به دنبال چیزهای شیرین و خوشمزه نباشی. ببین، چقدر باید از خودت بی‌خود باشی که به این چیزها فکر کنی.

هوش مصنوعی: با دقت به خودت نگاه کن و برای تغییرات زندگی‌ات آماده باش. رفتار و آرزوهایت را تحلیل کن و از افراط و تفریط دوری کن.

هوش مصنوعی: نسخه‌ای را بگیر که خود آن درست و صحیح است؛ زیرا هم به بیماری‌ها و مشکلات آگاه است و هم به خوبی‌ها.

هوش مصنوعی: تا زمانی که به بندگی فرمان او درنیایی، به دنبال راه چاره و درمان او نخواهی رفت.

هوش مصنوعی: برای تو نه آسایش و بهبودی وجود دارد و نه چیزی جز زیان، برایت سودی نیست.

هوش مصنوعی: در نهایت، نتیجه این است که باید قوانین و اصول الهی برای سامان‌دهی به زندگی بشر وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: باید از آنچه خداوند برای ما از علم و حکمت خود به ارمغان آورده، بهره‌برداری کنیم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که از این راه گمراهی نجات پیدا نکنیم، در غیر این صورت تا ابد در سردرگمی خواهیم ماند.

هوش مصنوعی: راهنماها مسیر حقیقت را به اهل راه نشان دادند و از آن شعله، روشنایی را فراهم کردند.

هوش مصنوعی: دل من به عشق و محبت دیگران وابسته شده است، و صدا و سخنخانه‌ام به راهنمایی و هدایت دیگران تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: ما همه از یک نفس هستیم و تمایلات و آرزوهای نفسانی ما از همان نفس برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: در این دنیا، تنها چیزی که وجود دارد، خاک است و خاک هیچ‌گاه از آلودگی‌های خود خالی نیست.

هوش مصنوعی: وجود او در ابتدا تاریک و نامشخص است، اما روشنایی و روشنی‌اش از یک ستاره نورانی ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند در این شب تاریک، بدون چراغ راه نجاتی پیدا کند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند با ظن و گمان به طور مطمئن در این دنیا زندگی کند.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به نور یقین، تنها راهی که وجود دارد این است که از قرآن جدا نشویم و به آن ارتباط برقرار کنیم.

هوش مصنوعی: هر کسی که در این مسیر با پشتکار پیش برود، مانند کودکی است که به دنبال پیامبر حرکت می‌کند.