هوش مصنوعی: گفت گلی از سر خودخواهی؛ بخار، چون از تو روی خوشی بگریزد، هر اندیشه‌ای را شاداب می‌سازد.

هوش مصنوعی: همواره با جلوه ناخوشایند خود، لذت‌های زندگی را از من می‌گیری و این را ناپسند می‌دانم.

هوش مصنوعی: نقص و کمبود ویژگی‌های خوب تو باعث شده که من نیز بدنام شوم.

هوش مصنوعی: خار به گل گفت: این همه را نگو، ای گل، به من توهین نکن و حرمت من را حفظ کن.

هوش مصنوعی: به خاطر وجود تو، ارزش من کاهشی ندارد، بلکه بر ارزش تو افزوده می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر مشتری در بازار تو به من نگاه کرده باشد، به یقین به خرید من راغب شده است.

هوش مصنوعی: به خودت این اجازه را بده که نسبت به من مغرور نباشی؛ زیرا شناختن چیزها به وسیله تضادهایشان ممکن است.

هوش مصنوعی: هر دو از یک منبع و یک مکان به وجود آمده‌ایم. چه از گل‌ها باشیم و چه از خارها، همگی به یک باغ تعلق داریم.

هوش مصنوعی: وجود ما به واسطه ظهور تو شکل گرفته است، اما زیبایی چهره‌ام مانند خاری در کنار تو به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر تو گل زیبایی در دنیای هستی، لطفاً به من که همچون خار هستم، از بالا نگاه نکن و به من حقیر توجه نکن.

هوش مصنوعی: در تاریکی، روشنایی وجود ندارد و بی‌چیزی نمی‌تواند به خود ببالد. بی‌سرو سامانی که ندارد، چگونه می‌تواند به ثروتمند با خودبزرگ‌بینی ببالد؟

هوش مصنوعی: هیچ چیز نمی‌تواند به داد بیچاره‌ای برسد که خود را ناتوان حس می‌کند و نمی‌تواند به خودکفایی برسد.

هوش مصنوعی: عاشق هیچ‌کس نیست که بخواهد زیبایی صورتش را به کسی نشان دهد یا عطر و بوی خود را به کسی بدهد.

هوش مصنوعی: هرگز چیزی را که نمی‌شنود، به زبان نیاور. با کسی که توجهی ندارد، صحبتت را در میان نگذار.

هوش مصنوعی: در نتیجهٔ سخن من، به سن و سال کوچک دیگران نگاه نکن و هیچ‌کس از آدم‌های دنیا را خوار و کوچک مشمار.