هوش مصنوعی: در میان مردم، شخصی ستمگر وجود داشت که مردم از او می‌ترسیدند و تلاش می‌کردند از او دوری کنند.

هوش مصنوعی: او در روز و شب به جنگ مردم مشغول بود و تنها کارش آزار رساندن به آنها بود.

هوش مصنوعی: کم‌کم این دشمنی و بیگانگی باعث شد که به دیوانگی مبتلا شوم.

هوش مصنوعی: خوی بد او به خاطر جنون تغییر نکرد و در واقع او بیشتر از قبل دل مردم را می‌آزارد.

هوش مصنوعی: تو همواره در طول روز و شب اختلاف و آشوب به راه انداختی و با خود و دیگران درگیر شدی.

هوش مصنوعی: برای او از آن روش ناپسند، جز قطع و محدود کردن چاره‌ای نیافتند.

هوش مصنوعی: روزی، از بار سنگین مشکلات رهایی یافت و مانند مجنون، به سمت دشت و صحرا روانه شد.

هوش مصنوعی: در کنار دریا، مرگ به سراغش آمد و تصویر خود را در آب زلال مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: او تصور کرد که آن کسی که در آب است، مثل خودش آدم دیگری است.

هوش مصنوعی: کینهٔ قدیمی‌اش دوباره زنده شد و آتش حس انتقام از دلش شعله‌ور گردید.

هوش مصنوعی: پس از اینکه کسی را آزار می‌دهد، به سرعت در گرداب مشکلات فرو می‌رود.

هوش مصنوعی: آب انتقام از او گذشت و او در دریاچه فنا غرق شد.

هوش مصنوعی: ای کسی که وقتی در حال ناراحتی به دیگران نگاه می‌کنی، تصویر ناراحت‌کننده خود را در آب می‌بینی.

هوش مصنوعی: ما همگی در اصل و حقیقت یکی هستیم. اگر به دقت نگاه کنیم، دریاست که با رودخانه‌ها و جاری‌ها ارتباط دارد و ما نیز در وجود خود به هم پیوسته‌ایم.

هوش مصنوعی: هر کاری که با دیگران انجام دهی، نتیجه‌اش به سراغ خودت خواهد آمد و عواقب آن به خودت بازمی‌گردد.

هوش مصنوعی: خیر و شر از تو جدا نمی‌شود و هیچ کس نمی‌تواند جز خدا به تو پاداش دهد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که می‌توانی، دیگران را آزار نده. این نصیحتی است که حتی به بچه‌ها هم گفته می‌شود.