صغیر اصفهانی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۷ - قطعه

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چند گوئی کنم انفاق اگر یابم مال</p></div>
<div class="m2"><p>ای سخی طبع که دستت تهی از مال بود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>مال اگر یافتی و دادی و ممسک نشدی</p></div>
<div class="m2"><p>باز بیمالی و حال تو همین حال بود</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>ور ندادی نبری سود بجز وزرو و بال</p></div>
<div class="m2"><p>زانکه آن مال تو را مایه اغفال بود</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>نیت خیر تو را بس که پیمبر (ص) فرمود</p></div>
<div class="m2"><p>نیت مرد خدا بهتر از اعمال بود</p></div></div>

شمارهٔ ۸ - قطعه

چند گویی کنم انفاق اگر یابم مال
ای سخی طبع که دستت تهی از مال بود
مال اگر یافتی و دادی و ممسک نشدی
باز بیمالی و حال تو همین حال بود
ور ندادی نبری سود بجز وزرو و بال
زانکه آن مال تو را مایه اغفال بود
نیت خیر تو را بس که پیمبر ص فرمود
نیت مرد خدا بهتر از اعمال بود

شمارهٔ ۵ - قطعه

شمارهٔ ۷ - قطعه

چند گوئی کنم انفاق اگر یابم مال

ای سخی طبع که دستت تهی از مال بود

مال اگر یافتی و دادی و ممسک نشدی

باز بیمالی و حال تو همین حال بود

ور ندادی نبری سود بجز وزرو و بال

زانکه آن مال تو را مایه اغفال بود

نیت خیر تو را بس که پیمبر (ص) فرمود

نیت مرد خدا بهتر از اعمال بود

شمارهٔ ۷ - قطعه

اطلاعات