هوش مصنوعی: انسانی که به مقام و شرافت بالا دست یافته، ولی متأسفانه از ارزش‌ها و شخصیت واقعی خود بی‌خبر است، واقعاً تأسف‌بار است.

هوش مصنوعی: به انسان و مقام او نگاه کن، که چه جایگاهی دارد و چه رازهایی در دلش نهفته است، در حالی که جهان بیرونی تنها حلقه‌ای در اطراف اوست.

هوش مصنوعی: انسان مانند آینه‌ای است که در مقابل دوست خود قرار دارد و با دیدن او، به خود و ویژگی‌هایش آگاه می‌شود. این آینه به او کمک می‌کند تا به خوبی خود را درک کند.

هوش مصنوعی: طلعت پدیدآورنده آشکار شده است، بله، در آینه نمایان است. اگر آینه نیز به نوعی نقشی در نمایش آن دارد.

هوش مصنوعی: تمامی اجزای وجود انسان مانند آینه‌ای هستند که نور خورشید را منعکس می‌کنند. این آینه‌وارگی باعث می‌شود که جلوه‌ای از وجود در هر نگریسته‌ای نمایان شود.

هوش مصنوعی: اختلاف شکل‌ها و ظاهرها باعث جدایی و دوری میان آنها شده است، اما در واقع، معنای واقعی اشیاء همه یکسان و مرتبط با یکدیگر است.

هوش مصنوعی: اگر مانند نرگس، در باغ به تماشای چمن بایستی، دو صد رنگ گل در نظر تو نمایان خواهد شد.

هوش مصنوعی: خار و گل هر دو از یک ریشه رشد می‌کنند، اما یکی از آن‌ها درمان و آسایش می‌آورد و دیگری درد و زحمت به همراه دارد.

هوش مصنوعی: به دنیای تنهایی و یگانگی راه برو و عمق معنی را درک کن، از دنیای ظاهری و صورت‌ها عبور کن که در آنجا اختلاف شکل‌ها و ظاهرها وجود دارد.

هوش مصنوعی: هر چیز خوب و بدی که وجود دارد، به نسبت و اندازه‌ای خود را نشان می‌دهد و در واقع، همه‌ی اینها حقیقتی بزرگ‌تر از خود دارند. هر آنچه که به نظر بی‌ارزش یا باارزش است، همگی بخشی از این حقیقت بزرگ‌تر هستند.