هوش مصنوعی: شخصی که تصمیم به جدایی از من دارد، امشب در کنار من است. چهره‌اش مانند گل است و این شب بزم و شادمانی در بهار به یاد ماندنی است.

هوش مصنوعی: به خاطر فدای او، دامنم از اشک‌های خونین پر شده و حالا این سنگ‌های قیمتی مانند لعل و عقیق و لؤلؤ و مرجان به نظر می‌آیند.

هوش مصنوعی: به می پیمایی با رنگ قرمز و لذت‌مندی بپرداز، زنگ موسیقی را به صدا درآور و جشن بپا کن، زیرا امشب این دورهمی از هر چیز دیگری امن و آرام است.

هوش مصنوعی: امشب دل مجروح من به خاطر تیرکمان ابروی آن ترک با مژگانش به شدت آشفته و مضطرب است.

هوش مصنوعی: ما به شمع و چراغ نیازی نداریم، چرا که امشب محفل ما به واسطه چهره‌ی نورانی و دلنشین شخص خاصی روشن و زیباست.

هوش مصنوعی: توبه من شکسته و سرمست هستم، ای زاهد، بیا و ببین در میخانه چه شوری برپاست و چگونه همه در حال شادی هستند.

هوش مصنوعی: در این بیت، فرد به این نکته اشاره می‌کند که انتظار زیادی از به دست آوردن عشق یا اتصال به معشوق ندارد، زیرا تنها امیدش به یک خوشه است. با این حال، او این شب را شب خاصی می‌داند که در آن، محبت و نعمت‌های فراوانی به او رسیده است و احساس می‌کند که از لمحه وصل، ثمرات و خیرات زیادی نصیبش شده است.