هوش مصنوعی: من از دل، خود را رها نمی‌کنم چرا که یارم چهره‌اش را در اینجا نشان داده و حالا نمی‌دانم چگونه ببینم وقتی که او در اینجا حجابش را کنار زده است.

هوش مصنوعی: بیا ای زاهد، به میخانه بیا، اگر می‌خواهی از حقیقت آگاه شوی، باید به اینجا بیایی تا از آنچه هست و آنچه بوده، باخبر شوی.

هوش مصنوعی: در این مجلس، حتی پادشاه هم از گفتگوها مطلع نمی‌شود، زیرا اینجا صحبت‌ها از دل و با حقیقت انجام می‌شود.

هوش مصنوعی: من از دنیای زوال بیرون نخواهم رفت، چرا که دل، پس از سال‌ها بی‌تابی و انتظار، در اینجا به آرامش می‌رسد.

هوش مصنوعی: من تجربه کردم که زاهد و پیر مغان در آنجا حضور دارند. در آنجا نشستم و آن‌ها با تماشای آینه، به من نکاتی را آموختند و پاکی‌های باطنی‌ام را زدودند.

هوش مصنوعی: در میدان عشق، اگر رنگ من زرد شد، این به عشق من برمی‌گردد. چرا که در آغاز، چرخ زمان سپر خود را به زمین انداخت.

هوش مصنوعی: زمانی که به درگاه پیر مغان رفتم، فهمیدم که عمر کسی هدر رفته که از جان خود برای اینجا، یعنی نایاب ترین چیزها، دست نمی‌کشد.

هوش مصنوعی: در محفل ما، خواننده‌ای اشعاری عاقلانه را خواند. نمی‌دانم از کجا این اشعار را شنیده بود که اینجا به زبان آورد.

هوش مصنوعی: اگر با دلی کوچک و ساده به معاملات عشق و محبت بپردازی، در صورتی که در این مسیر تلاش کنی، می‌توانی از آن سود ببری.