هوش مصنوعی: زمانی فرا رسیده که من به ستایش و مدح حضرت علی مشغول هستم و این کار برای من دل‌انگیز و خوشایند است؛ خدا را شکر که روزگارم این‌گونه می‌گذرد.

هوش مصنوعی: چه زمانی بهتر از این وجود دارد؟ در حالی که در روزگاران گذشته، من باقی نمی‌مانم اما یادگاری از مدح مولا برایم می‌ماند.

هوش مصنوعی: در هر دلی که عشق و محبت حیدر وجود داشته باشد، همانند زمین زراعی، من با زلال طبع خود آن را آبیاری می‌کنم.

هوش مصنوعی: شنیدی که در شب معراج، پیامبر از کنار شترها گذشت. من هم از آن گروه هستم و خود را شتری از آن کاروان می‌دانم.

هوش مصنوعی: اگر به صدق و حقیقت اعتقاد نداری و به دلایل قانع‌کننده نیاز داری، به کتاب مدح او که در دست من است نگاهی بینداز؛ چون این همان چیزی است که برایم سنگینی می‌کند.

هوش مصنوعی: من تا زمانی که بخواهم علی را ستایش کنم، حاضر هستم که حتی در کنار درب خانه‌اش به عنوان یک گدا زندگی کنم. هرچند که از وضعیت خود خجالت می‌کشم، اما برای من هیچ عیبی ندارد، زیرا عشق به او از همه چیز مهم‌تر است.

هوش مصنوعی: اگر دیگران به ویژه به خاطر مقام، ثروت و شهرتشان مورد احترام و افتخار هستند، من به خاطر این که غلام حیدر هستم به خود می‌بالم و این برای من کافی است.

هوش مصنوعی: من به قدری از شراب ساقی کوثر مست شدم که می‌دانم حتی صدای قیامت هم نمی‌تواند مرا هوشیار کند.

هوش مصنوعی: من عاشق هستم و می‌گویم که دیگران بدانند که در اینجا هیچ‌کس نمی‌تواند خم شود، چرا که من سوار بر اسبم.

هوش مصنوعی: من به وضوح از عشق او می‌گویم که حقیقت مطلق است و در این ادعای خود قاطع و پُرایستم، حتی اگر کار به سختی و خطر بیفتد.

هوش مصنوعی: من برای دیدن او به اینجا آمدم و قدم‌زنان و به سختی به جلو می‌روم، وگرنه هرگز در این دنیا گذرم به اینجا نمی‌افتاد.

هوش مصنوعی: هرگاه از دل خود در مورد قوانین و آداب و رسوم پرسش می‌کنم، جوابی نمی‌گیرم و فقط می‌فهمم که من به عشق حیدر بسیار مضطرب و بی‌تاب هستم.

هوش مصنوعی: اگر از عشق علی دیوانه شوم، عاقلان مانند کودکان به من سنگ می‌زنند و جنون من را به نمایش می‌گذارند.

هوش مصنوعی: آنکه مرا مورد قضاوت قرار می‌دهد، نباید به نقص‌های خود توجهی داشته باشد. هرچه دلش خواست بگوید، چون من عاشق و شیدای معشوقم.

هوش مصنوعی: هر کاری که خدا انجام می‌دهد، با علی همراه است. اگر من کار خود را به او بسپارم، هیچ کمبودی در کارم نخواهد بود.

هوش مصنوعی: ای علی، تو تجلی‌گر ذات و صفات خداوندی. من عاجز و ناتوانم و این را به خوبی می‌دانی.

هوش مصنوعی: اگر مرا به درگاه خود دعوت کنی، خوشبختی بزرگی نصیبم شده است، اما اگر مرا از در بیرون کنی، وای بر حال من.

هوش مصنوعی: اگر مرا به آتش دوزخ می‌فرستی، تو هستی که این کار را انجام می‌دهی و من تحت اختیار توام. و اگر به بهشت می‌بری، تو همان کسی هستی که بر سرنوشت من حاکم هستی.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، من شخصی کوچکم و به شدت به یاری نیاز دارم، زیرا از دو دنیا بی‌نیاز شدم و تنها به خداوند تو امیدوارم.

هوش مصنوعی: هر آنچه هستم، به تو وابسته است. در نظر نگاه کن، زیرا محبت توست که مرا از میان درد و رنج به ساحل نجات می‌رساند.