هوش مصنوعی: چرا مانند باران، از چشمانم اشک نریزد، وقتی که عمرم به سرعت برق از جلوی چشمانم گذشت؟

هوش مصنوعی: به دلیل شدت احساسات و افکار غم‌انگیز، آن‌قدر درگیر شده‌ام که به نقطه‌ای رسیده‌ام که دیگر نمی‌توانم از این وضعیت خلاص شوم و این درد همچنان با من خواهد بود.

هوش مصنوعی: عمر جوانی به پایان رسید و به زمان پیری نزدیک شده‌ام، اما هنوز درونیتم مانند غنچه‌ای است که در درونی‌ام پنهان مانده و نرسیده است.

هوش مصنوعی: من به مانند شتر عصار، بارها و بارها در دایره‌ای تکراری در حرکت هستم و مسیر خود را ادامه می‌دهم.

هوش مصنوعی: شبیه کرم ابریشم که دور خودش می‌پیچد، ای کاش من هم مانند مگس یا زنبور، بال و پر داشتم.

هوش مصنوعی: اگر تو از گذشته و آینده آگاهی داری، خوشحال باش. من که دچار دردسرهای زیادی هستم، حتی از وضعیت خودم بی‌خبرم.

هوش مصنوعی: من از هیچ به وجود آمده‌ام و به دنیای واقعی آمده‌ام، اما بی‌خبر از مسیر و حالت خود در این سفر هستم.

هوش مصنوعی: من مانند درختی در باغی هستم، اما در حیرت و سردرگمی‌ام که آیا سایه‌ام مهم‌تر است یا میوه‌ام.

هوش مصنوعی: به دلیل سنگینی بار گناهی که بر دوش من است، تعجب نکن که کمرم به اندازه کوه بیستون خم شده است.

هوش مصنوعی: من هنوز نتوانسته‌ام اشتباهات و گناهان خود را جبران کنم و در هر لحظه ممکن است دوباره به خطا بیفتم.

هوش مصنوعی: همه به خاطر من در حال سرزنش هستند و هر چیزی که از من دیده می‌شود، از نوک پا تا سرم، باعث خشم و نارضایتی دیگران شده است.

هوش مصنوعی: نه انگیزه‌ای دارم که از دشمنان خود را پنهان کنم و نه انتظاری از دوستی دارم که مرا محترم بشمارد.

هوش مصنوعی: عجبی ندارد اگر از سرزمین قبرستان، لاله‌ای بروید؛ چون من هنوز نشانه‌های عشق و درد بندگی محبوبم را در دل دارم.

هوش مصنوعی: ما از ذات خود آتشین و پرهیجان هستیم و هیچ چیزی ما را محدود نمی‌کند. حالا که احساس سردی و خستگی می‌کنم، چه فاید‌ه‌ای دارد که خود را عزیزتر از قبل نشان دهم؟

هوش مصنوعی: به هیچ وجه به خودم امیدی ندارم، جز اینکه به خدمت درگاه آقا مشغول باشم.

هوش مصنوعی: دوستدار حقی که رهبر جهانیان و پیشوای اسلام است، من به خاطر بندگی او در این دو جهان به خود می بالم.

هوش مصنوعی: امیر و پادشاهی که من از ابتدای زندگی‌ام به او عشق ورزیده‌ام، به خاطر نجابت و پاکی خانواده‌ام به او ارادت دارم.

هوش مصنوعی: من از شغل و هنرم راضی هستم، زیرا در این روزهای پرفروغ و در زمان‌هایی که به ستایش و نام نیک احمد و خاندان او پرداخته می‌شود، مشغول به کارم.

هوش مصنوعی: در چنین وضعیتی که این دنیای ویران در معرض خطر است، علی همیشه در کنار من بوده و راهنمایی‌ام کرده است.

هوش مصنوعی: من به اندازه‌ای امیدوارم که در آن جهان هم حضرت علی مرا از خطرات و مشکلات نجات خواهد داد.

هوش مصنوعی: نگران نباش که من از این دنیا می‌روم، زیرا محبت و عشق به علی و فرزندانش برای من کافی است.

هوش مصنوعی: چه باک از گناه من وقتی که با وصف معصومین، خداوند به من توفیق داده که گوهر خود را محکم نگه دارم.

هوش مصنوعی: دلم از هر آرزویی خالی است جز اینکه منتظر ظهور امام مهدی هستم.

هوش مصنوعی: با وجود صد هزار غم و ناراحتی، خوشحالم که به خاطر بزرگواری و لطف او، چشمانم از اشک پر شده است.

هوش مصنوعی: کجا می‌توانند مرا به زمین بیفکنند، چون در ارتباط با بزرگ‌ترها قرار گرفته‌ام و آن‌ها مرا حمایت می‌کنند زمانی که کوچک هستم.