هوش مصنوعی: اگر طلوع خورشید را از ستاره‌ها نمی‌بینی، پس باید از خود ستاره‌ها آسمان را ببینی تا طلوع خورشید را درک کنی.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که زیبایی‌های درون انسان‌ها و دنیای پیرامونمان با شادی و خوشی شاهی که وجودش برای دیگران مایه آرامش و خوشی است، مرتبط است. به عبارتی، وجود شریف و نفیس او موجب همراهی و دلخوشی دیگران می‌شود و این خوشی‌ها را در زندگی نمایان می‌سازد.

هوش مصنوعی: خداوند روز مبارکی را به خاطر می‌آورد که مولد شاه حجاز و بزرگ‌مردی به نام خسروطوس است.

هوش مصنوعی: خدای طوس، کسی که عارفان با دیدهٔ احترام به او نگاه می‌کنند و هیچ‌گاه از او درخواست کمک نمی‌کنند، به خاطر شخصیت بزرگ و باعظمتی که دارد.

هوش مصنوعی: امام، کسی است که بر هر دو نوع مخلوق، یعنی جن و انسان، تسلط دارد و در محضر خداوند، همواره در یاد و ذکر اوست. این یاد و ذکر او به صورت مداوم و پیوسته ادامه دارد.

هوش مصنوعی: ماه در آسمان ولایت، شاهی است که در هر صبح، آفتاب گردون به سجده بر درگاه او می‌افتد.

هوش مصنوعی: خدمتکاری که در کوی محبوبش است، با تمام وجود و دل‌سوزی به جمع‌آوری غنایم و هدایای بهشت مشغول است، اما در عین حال، از دل‌تنگی و حسرت به لب و دستانش می‌زند.

هوش مصنوعی: عجیب نیست اگر کسی بر هر موضوعی برتری پیدا کند، حتی در بحث با علمای یهود و مجوسی.

هوش مصنوعی: در برابر نور خورشید، زیبایی یک ذره چه ارزشی دارد و چه فایده‌ای دارد یک قطره در کنار حجم بزرگ اقیانوس؟

هوش مصنوعی: دنائت و کینه‌توزی مأمون چه شد؟ آن همه فریب، تزویر و نیرنگ کجا رفت؟

هوش مصنوعی: بیا و ببین بزرگی و جلال خداوندی را، کسی که در چشم مردم جهان به وضوح نمایان است.

هوش مصنوعی: در هر زمانی، در بالای دنیا، کسی که دشمنی ندارد به نامی بزرگ شناخته می‌شود و به لطف آسمان، صدای خوشی را می‌شنود.

هوش مصنوعی: دل حسودان همچون شمعی درون جسم می‌سوزد و ذوب می‌شود، همان‌طور که شمع در وسط فانوس می‌گدازند.

هوش مصنوعی: پادشاهی که خاطرخواهی درندگان بیابان به او وابسته است، چگونه می‌تواند امیدی از لطف و رحمتش را از دست دهد؟