هوش مصنوعی: بیا ای ساقی، لیوان را پر کن و از شراب بده تا جانم را با عشق شاد کنی، مانند سروی که از چشمه‌ی کوثر سیراب می‌شود.

هوش مصنوعی: لطفاً برای درد من راهی پیدا کن و مرا از شر زردرویی نجات بده. مهربانی کن و باده‌ی سرخ بخور، به عشق ساقی که آرزوی بهشت را می‌دهد.

هوش مصنوعی: از می‌ای حرف می‌زنم که گاه شعله‌ور می‌شود و گاه خاموش. ای آتش عشق، بر خرمن وجودم بتاز و مرا به عشق ساقی کوثر متصل کن.

هوش مصنوعی: من آن پرنده‌ای هستم با صدای دل‌نواز که در تمامی روز و شب اشعار عاشقانه می‌خوانم و همیشه در درد و فراق عشق شارع کوثر ناله و فریاد می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر آسمان آتش بیفروزد و من بارها بسوزم، دوباره پرواز می‌کنم و با عشق ساقی کوثر به پرواز درمی‌آیم.

هوش مصنوعی: نه من به‌تنهایی در جستجوی او هستم و نه به‌خاطر او سردرگم و پریشانم؛ بلکه به عشق آن ساقی کوثر است که آسمان سبز رنگ به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: همچون من، در شب و روز، سرگردان و حیران هستند. ماه، خورشید، ستاره‌ها و سیارات نیز به عشق ساقی کوثر در جست‌وجو و سرگردانی‌اند.

هوش مصنوعی: من فردی ناتوان و ناچیز نیستم، امروز حال و هوای عاشقانه دارم، زیرا من از بدو تولد به عشق و صفای ساقی کوثر وابسته‌ام.

هوش مصنوعی: خوشا زمانی که من از این دنیا جدا شوم و روح من به عشق ساقی کوثر از بدنم آزاد گردد.

هوش مصنوعی: زمانی که روز قیامت فرابرسد و ترس و اضطراب بر همه مستولی شود، من با شور و شوق در آنجا حضور خواهم داشت و در عشق به ساقی کوثر، بی‌پروا و سرمست خواهم رفت.

هوش مصنوعی: من عشق او را در خود دارم و نمی‌توانم از آن کنار بروم. وجود من به عشق آن کسی که نیکویی را به انسان‌ها می‌بخشد، شکل گرفته است.