شعر شماره ۱۰
قد هلال خمیده

مه عزا دمیده ، ناله کنان بیائید
قد هلال خمیده ، سینه زنان بیائید

شنیدم  از هاتفی ،گفت  که در دشت تف  
دریای  خون رسیده ، موج زنان بیائید

گلهای گلزار عشق بهر چه پرپر شده
گلدسته را کی چیده؟ به گلستان بیایید

فریاد و آه ملک،  در آسمان  هوایداست
سر از قفا بریده  ،صیحه زنان بیائید

از غم داغ پسر، مادر خونین جگر
رنگ رخش پریده ،  گریه کنان بیائید

کون و مکان در عزاست، بهر سلیل نبی
در خون خود تپیده ،مویه کُنان بیائید

دفتر خار غمت بسته نما (سامعا)
به پای دل  خلیده ،دلداده گان بیائید

سه شنبه  ۱۶ ثور ۱۳۹۹