هوش مصنوعی: ای رحمت برای جهانیان، جانم فدای تو باد، ای کسی که جان‌های پاک را می‌پروری.

هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر تلاش تو در علم عشق، من مانند غواصی در عمق دریاهای حکمت تو فرورفته‌ام.

هوش مصنوعی: هر وقت که فکر من به دست می‌آید، گوهری تازه به یاری مقام تو به دست می‌آورم.

هوش مصنوعی: اگر تو به حقیقت و صفا رسیدی و گوهر وجود خود را شناختی، پس به هر نعمتی که داری شکر و سپاس بگو.

هوش مصنوعی: از آنجا که خودت آگاهی، شکرگزاری‌ات را به خودت بیاموز و هم به دیگر درویش‌ها یاد بده.

هوش مصنوعی: می‌خواهم دوباره درباره‌ی بخشایش و سخاوت تو صحبت کنم و از زبان خودت به ستایش و تمجید تو بپردازم.

هوش مصنوعی: وقتی توانایی‌ات را در کار مشاهده کردی، مثنوی را به عنوان بهترین اثر شناختی.

هوش مصنوعی: تا پایان کار، همراهم باش و کمک کن تا این گفته‌ها به یک شعر کامل تبدیل شود.

هوش مصنوعی: وقتی که برای یاری‌ات خودم را فدا کنم و جانم را در راهت بدهم، به حق و حقیقت پایبند خواهم بود.

هوش مصنوعی: زمانی که علی در وجود شاه ذوالعلی محو شد، در واقع به نوعی از خودگذشتگی و فنا در فنا دست یافت. این بیانگر عمق و بلندی مقام علی است که در ذاتی بزرگتر، خود را گم کرده و در حقیقت وجود خود را در آن فانی کرده است.

هوش مصنوعی: به سمت میدان رفت تا با دشمن بجنگد و بدنش را فدای شمشیر تیز کرد.

هوش مصنوعی: آن کسانی که از حق دورند و به دین و آداب شرعی توجه نمی‌کنند، در خواندن قرآن نیز به سستی و بی‌میلی رفتار می‌کنند.

هوش مصنوعی: برای نابودی حق به هر سمتی حمله کردند و انتقام حق را به وضوح از دل‌هایشان بیرون آوردند.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که تو خود می‌دانی که در اصول و جزئیات نمی‌توان به فریب‌کاری اهل دین و مذهب اعتماد کرد.

هوش مصنوعی: زمانی که جسم حق به خاطر کینه‌ توانی که از سنت‌های نابودکنندگان به آن رسید، مورد حمله قرار گرفت و از شمشیر و خنجر آسیب دید و پاره‌پاره شد.

هوش مصنوعی: اسرار او مانند عقابی تیزپرواز است که راه صعود و ترقی را به خوبی پیموده است.

هوش مصنوعی: احمدی را مشاهده کردم که از میدان جنگ، تصمیم جدی‌اش برای صعود و ترقی در دلش شکل گرفته است.

هوش مصنوعی: دل پاک و بی‌نقش او، دیگر وابسته به چیزهای غیر خدا نیست و فقط به خداوند توجه دارد.

هوش مصنوعی: در میان این همه تفاوت و تنوع، یک‌پارچگی وجود دارد و بر این یک‌پارچگی، زخمی از هزاران درد و رنج وارد شده است.

هوش مصنوعی: به عالم بالا و یگانگی رفت و از میدان کثرت‌ها خارج شد.

هوش مصنوعی: چون حسین(ع) صدای درخواست کمک را شنید، به میدان نبرد آمد.

هوش مصنوعی: در جهان نشانه‌ای از او دیده نشد و هر کجا که رفتیم، به دنبالش رفتیم.

هوش مصنوعی: ناگهان صدای او به گوشم رسید و گفتم: «ای علی، تو کجایی که من صدایت را نمی‌بینم؟»

هوش مصنوعی: ای پادشاه، من در بیابان فنا دیگر محدود به مکان و موقعیت خاصی نیستم.

هوش مصنوعی: از هرجایگاه و عدم مرجع آزاد شدم و به حقیقت وجودی ذات بی‌نهایت پیوستم.

هوش مصنوعی: ای برادر، بطری حقیقت را پر کن و بنوش؛ به معنای واقعی این علی (علی‌بن‌ابی‌طالب) دقت کن و گوش بسپار.

هوش مصنوعی: زمانی که مسافر به سرزمین فنا برسد، روحش در دریای وصال غرق خواهد شد.

هوش مصنوعی: وقتی که وجود حق در وجود انسان تجلی کند، انسان مانند قطره‌ای است که در دریا گم می‌شود و به عظمت و وسعت آن می‌پیوندد.

هوش مصنوعی: در نتیجه، در دنیای形像، هیچ نشانی از وجود او باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: بنابراین علی زمانی که به یکسوگرایی و جمع کردن ذات پرداخت، نفي حق را به اثبات حق تبدیل کرد.

هوش مصنوعی: جان او از جایگاه جدایی و تفرقه آزاد شد و مانند صدای شتر، در گلو گم شد.

هوش مصنوعی: او آن شگفتی را در مقام فرق خواند؛ وقتی که نجات نیافت، به سوی جمعیت روانه شد.

هوش مصنوعی: چونکه ذات آن پادشاه، همان وجود یگانه است و همه چیز، چه تک و چه چند، زیر نظر او قرار دارد.

هوش مصنوعی: وقتی علی را در این همه تنوع و گوناگونی نیاخت، به سمت یکتایی و یکپارچگی شتافت.

هوش مصنوعی: در بیابان عشق و خلوص، به حقیقتی می‌رسد که به ذات یکتا و پاک خداوند متصل می‌شود.