هوش مصنوعی: ای علی، ای رحمت و ای جان‌های پاک، تو همچون چراغ روشنی درخشان هستی.

هوش مصنوعی: نور خالص و درخشان تو به قدری تابناک است که چشم‌های بد و ناپاک را به طور کامل کور می‌کند.

هوش مصنوعی: نور تو همیشه و در تمام ابعاد وجود تابناک است و حسودان به خاطر این نور، کور و ناتوان هستند.

هوش مصنوعی: این حسودان کم‌مایه و ناپسند، که منکر روشنایی و نور هستند، از حسد به دیگران می‌کوشند.

هوش مصنوعی: وقتی از محبت و دوستی تو دست برداشتند، تقدیر و سرنوشتشان به گونه‌ای شد که به هیچ چیز نمی‌بینند و نمی‌شنوند.

هوش مصنوعی: خداوند بر دلشان نشانه‌ای قرار داد تا به خاطر خشمشان، مجازاتی برای هر یهودی بداندیش باشد.

هوش مصنوعی: ابلیس نگاهی به من انداخت، از سوی خداوند مورد غضب قرار گرفت و از درگاه رحمت دور شد.

هوش مصنوعی: گفت: من از آتش و آدم به آب و خاک آمده‌ام. اگر سرم را از سجده‌اش بردارم، چه نگرانی دارم؟

هوش مصنوعی: انسان به دلیل طبیعت تاریک و آلوده‌اش از نوری که تو فراهم کرده‌ای غافل شد و از راز دین دور ماند.

هوش مصنوعی: در وجود آدمی راز عشق تو نهفته است و هدف از بیان این عشق از جانب حق، نشان دادن مقام و جایگاه اوست.

هوش مصنوعی: روشنایی چهره‌ات به خاطر عشق تو باعث شد که آن آدم زشت‌کار به ناچار از در رحمت و بخشش طرد شود.

هوش مصنوعی: خداوند به خاطر رحمتش عذر و فرصت را به او می‌دهد تا از کار ناپسند خود عبرت بگیرد.

هوش مصنوعی: ای علی، رحمت و بخشش تو را از ما دور نکن، ای سلطان رازها، چشمان ما را که به عبرت و عبرت‌آموزی نیاز دارد، روشن کن و به ما بینایی عطا کن.

هوش مصنوعی: من به دنبال پناهی از بزرگی‌طلبی و وسواس در سایه امنیت تو هستم.

هوش مصنوعی: اگر دل کسی که عاشق است، از دست تو برود، دلش را مانند دریا در آتش شعله‌ور کن.

هوش مصنوعی: بگذار که آتش اندوه تو هر چیزی را که با غمت نیست، بسوزاند.

هوش مصنوعی: جز غم تو، هیچ احساسی در دل عاشقانی که پر از عشق و شور هستند، جایی ندارد. آنها فقط به یاد تو و عشق تو زندگی می‌کنند.

هوش مصنوعی: وقتی دل از نوشیدن شراب ناب شگفت‌انگیز شاد و سرخوش می‌شود، هر لحظه شعله‌های آتش عشق و احساس درونش بیشتر و بیشتر می‌سوزد.

هوش مصنوعی: بهتر است این دل بیشتر بسوزد، پس شراب آتشینی را در دستم قرار بده.

هوش مصنوعی: از آن شراب، شعله‌ای به دل می‌افتد که مانند تشت آتش، بسوزاند.

هوش مصنوعی: عشق تو مانند آتشی است که به شدت می‌سوزاند و مثل امواج دریا در حال تلاطم و بی‌قراری است.

هوش مصنوعی: وقتی دل به عشق دچار تب و تندی می‌شود، آب‌ها هم این حرارت را از دل می‌گیرند و گرم می‌شوند.

هوش مصنوعی: دل من از شدت عشق تو در التهاب است، مانند ماهی که در آتش غرق شده باشد.

هوش مصنوعی: امشب دلم بی‌حالت‌تر و پرتب و تاب‌تر از همیشه است. ای پزشک، حال من را بپرس و بدان که درد من بیشتر شده است.

هوش مصنوعی: من به عشق بیمار شده‌ام و تو همانند روح‌القدس هستی که از غم‌ها و دردهای من آگاهی داری.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس جز تو نمی‌داند که حال افرادی که در غم هستند چگونه است؛ زیرا این بی‌تابی ناشی از عشق است، نه از ناراحتی یا بیماری.

هوش مصنوعی: چون تویی که مایه آرامش و شفا هستی، درد دل ما را تا مرز بلا حل و بی‌جواب بگذار.

هوش مصنوعی: آیا دل می‌تواند از درد عشق آسوده شود تا زمانی که به زنجیر عشق پیوسته باشد؟

هوش مصنوعی: برای دل زنجیر غم را تحمل کن و به او آب بده، هرچه بیشتر تشنه و نیازمند شد.

هوش مصنوعی: اسم آب بر جانم تشنگی را به یاد می‌آورد و این دل من از شدت شوق به لرزه درآمده است.

هوش مصنوعی: یاد آن فقیر عدالت‌خواه افتادم که برای سیراب کردن شاه تشنه، خود را به زحمت انداخت و آب آورد.