هوش مصنوعی: وقتی زینب(س) به خیمه‌ها برگشت و به میدان نگاه کرد، آقا امام حسین(ع) نیز به میدان بازگشت.

هوش مصنوعی: اسب عشق به قدری سرشار از احساس و شور شده که مانند کسی که بی‌زبان است، فقط به شکل گویای خود می‌گوید من همان هستم که هستم.

هوش مصنوعی: اگر کسی زبان ندارد، نباید در کوی حق بدگویی کند. کسی که حق را می‌گوید، نباید به زبان دروغ و بی‌ادبی سخن بگوید.

هوش مصنوعی: به خاطر او، آتش گلستان بر خلیل آشکار شد و خضر در سفر خود شاهد این دلیل بود.

هوش مصنوعی: برق نعل اسب او شبیه آتش کوه طور بود، موسی آن را آتش دید در حالی که در واقع نور بود.

هوش مصنوعی: هر تار موی او از حیات و زندگی پر است، به طوری که در هر کدام از آن‌ها می‌توان صدها عیسی زنده و معجزه‌گر را احساس کرد.

هوش مصنوعی: آسمان‌ها به خاطر زیبایی و جذابیت او مانند موهایی به هم پیچیده به نظر می‌آیند و وجود او آن‌چنان تأثیرگذار است که زمین و امکاناتش به خاطر او مانند گردی در دور سُم او به‌چرخش در می‌آید.

هوش مصنوعی: زمانی که او به راحتی و بدون مانع در مسیر حرکت کرد، زمین بیابان نیز مانند صفات خداوند گردید.

هوش مصنوعی: هر قدمی که او برمی‌داشت، جایگاه بسیار ارجمندی داشت که شایسته انبیاء بود، به گونه‌ای که چشمان و چهره‌های آنان در آن مکان بود.

هوش مصنوعی: زمانی که به میدان شهادت قدم گذاشت، از مرزهای دنیا و مادیات فراتر رفت.

هوش مصنوعی: پای او به قدری بلند است که به عرش آسمانی می‌رسد، به طوری که رکاب اسبش به حلقه عرش می‌چسبد و این نشان از عظمت و بزرگی او دارد.

هوش مصنوعی: این گفتگو در مورد عشق است و نیازی به توضیح یا تعیین تکلیف ندارد. عشق خود دارای ویژگی‌ها و تعاریفی است که نمی‌توان به راحتی بیان کرد.

هوش مصنوعی: ایستادگی کن، چون شب نزدیک است و نگرانم که زینب (س) از پشت سر مرا ببیند.

هوش مصنوعی: شرح و توصیف‌ها تنها کلماتی دچار پیچیدگی هستند و هدف عاشق جز رسیدن به گواهی عشق هیچ چیز دیگری نیست.

هوش مصنوعی: به طور خلاصه، در اینجا به خروج رزمنده‌ای با اسبش به طرف میدان جنگ اشاره شده است و او به عنوان یاری بزرگ و قهرمان شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: عشق مانند آفتابی در میدان می‌درخشد، اما عقل در آن مکان مانند برفی می‌ماند که به آب تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: عقل به تنهایی نمی‌تواند درباره عشق صحبت کند، زیرا عشق او را نیز به حیرت و شگفتی می‌اندازد.

هوش مصنوعی: در جایی که هیچ مکانی وجود ندارد و بالای عرش الهی است، زیر پای اسب با بال‌های بزرگش، فرشی گسترده است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که نعل سمند به‌خدمت او می‌رسد، او از حد خود فراتر می‌رود و به عرش می‌رسد.

هوش مصنوعی: فضای اطراف او به گونه‌ای تغییر کرد که مکان و جایگاهش دچار تحول شد؛ به طوری که آنچه پست بود، در نظر او بالاتر رفت و آنچه تنگ و محدود بود، به سمت فراخا و وسعت رفت.

هوش مصنوعی: پرده از حقایق کنار رفت و آن چیزی که علی (حیدر) به آن یقین داشت، مشخص شد.

هوش مصنوعی: ای مرد، وجود بی‌پرده و خالص الهی در میدان یکتایی و یک‌پارچگی خود را به وضوح نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: بیایید به عمق رازهایی که در جهان هستی نهفته است توجه کنیم. این جهانی که در آن زندگی می‌کنیم فقط بخشی از حقیقت بزرگ‌تر است و در کنار ما چیزهای دیگری وجود دارد که بسیار فراتر از درک ما هستند.

هوش مصنوعی: خورشید ابدی و جاودانه، پرده‌های ظریف و بی‌پناه را می‌سوزاند و نورش را به همه جا می‌تاباند.

هوش مصنوعی: اسرار و حقایق پنهان وجودم بدون پرده و حجاب نمایان شد و به طور کامل آشکار گردید.

هوش مصنوعی: کسی که در سفر آسمانی وحی، جلوتر از اسبش می‌دوید.