أَمْ أَنْزَلْنٰا عَلَیْهِمْ سُلْطٰاناً فَهُوَ یَتَکَلَّمُ بِمٰا کٰانُوا بِهِ یُشْرِکُونَ (۳۵) وَ إِذٰا أَذَقْنَا اَلنّٰاسَ رَحْمَةً فَرِحُوا بِهٰا وَ إِنْ تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ بِمٰا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ إِذٰا هُمْ یَقْنَطُونَ (۳۶) أَ وَ لَمْ یَرَوْا أَنَّ اَللّٰهَ یَبْسُطُ اَلرِّزْقَ لِمَنْ یَشٰاءُ وَ یَقْدِرُ إِنَّ فِی ذٰلِکَ لَآیٰاتٍ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ (۳۷) فَآتِ ذَا اَلْقُرْبیٰ حَقَّهُ وَ اَلْمِسْکِینَ‌ وَ اِبْنَ اَلسَّبِیلِ ذٰلِکَ خَیْرٌ لِلَّذِینَ یُرِیدُونَ وَجْهَ اَللّٰهِ وَ أُولٰئِکَ هُمُ اَلْمُفْلِحُونَ (۳۸) وَ مٰا آتَیْتُمْ مِنْ رِباً لِیَرْبُوَا فِی أَمْوٰالِ اَلنّٰاسِ فَلاٰ یَرْبُوا عِنْدَ اَللّٰهِ وَ مٰا آتَیْتُمْ مِنْ زَکٰاةٍ تُرِیدُونَ وَجْهَ اَللّٰهِ فَأُولٰئِکَ هُمُ اَلْمُضْعِفُونَ (۳۹)

یا فرو فرستادیم بر ایشان حجتی پس او سخن کند بآنچه هستند که بآن شرک می‌آورند (۳۵) و چون چشانیم مردمان را رحمتی شاد شوند بآن و اگر برسد ایشان را سختی بسبب آنچه پیش فرستاده دستهاشان آن‌گاه ایشان نومید می‌شوند (۳۶) آیا ندیدند که خدا گشاده می‌گرداند روزی را برای آنکه می‌خواهد و تنگ می‌گرداند بدرستی که در آن هر آینه آیتهاست برای گروهی که می‌گروند (۳۷) پس بده صاحب قرابت را حقش و درمانده و ابن سبیل را آن بهتر است مر آنان را که می‌خواهند خشنودی و قرب خدا را و آن گروه ایشانند رستگاران (۳۸) و آنچه می‌دهید از زیادتی تا بیفزاید در مالهای مردمان پس افزون نمی‌شود نزد خدا و آنچه دادید از زکاتی که می‌خواهید خوشنودی خدا را پس آنها ایشانند افزون‌کنندگان (۳۹)

« در بیان سبب بخشیدن فدک به حضرت صدّیقه طاهره(س) »