مُنِیبِینَ إِلَیْهِ وَ اِتَّقُوهُ وَ أَقِیمُوا اَلصَّلاٰةَ وَ لاٰ تَکُونُوا مِنَ اَلْمُشْرِکِینَ (۳۱) مِنَ اَلَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ وَ کٰانُوا شِیَعاً کُلُّ حِزْبٍ بِمٰا لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ (۳۲) وَ إِذٰا مَسَّ اَلنّٰاسَ ضُرٌّ دَعَوْا رَبَّهُمْ مُنِیبِینَ إِلَیْهِ ثُمَّ إِذٰا أَذٰاقَهُمْ مِنْهُ رَحْمَةً إِذٰا فَرِیقٌ مِنْهُمْ بِرَبِّهِمْ یُشْرِکُونَ (۳۳) لِیَکْفُرُوا بِمٰا آتَیْنٰاهُمْ فَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ (۳۴)

بازگشت‌کنندگان بسوی او و بپرهیزید از او و بر پا دارید نماز را و مباشید از شرک‌آورندگان (۳۱) از آنان که پاره پاره کردند دینشان را و شدند گروه‌ها هر گروهی بآنچه نزد ایشانست شادمانند (۳۲) و چون مس کند انسان را ضرری می‌خوانند پروردگارشان را بازگشت‌کنندگان بسوی او پس چون چشانید ایشان را از خود رحمتی آن‌گاه پاره از ایشان بپروردگارشان شرک می‌آورند (۳۳) تا کفران ورزند بآنچه دادیمشان بس کامرانی کنید پس زود باشد که بدانید (۳۴)