وَ مٰا مُحَمَّدٌ إِلاّٰ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ اَلرُّسُلُ أَ فَإِنْ مٰاتَ أَوْ قُتِلَ اِنْقَلَبْتُمْ عَلیٰ أَعْقٰابِکُمْ وَ مَنْ یَنْقَلِبْ عَلیٰ عَقِبَیْهِ فَلَنْ یَضُرَّ اَللّٰهَ شَیْئاً وَ سَیَجْزِی اَللّٰهُ اَلشّٰاکِرِینَ (۱۴۴) وَ مٰا کٰانَ لِنَفْسٍ أَنْ‌ تَمُوتَ إِلاّٰ بِإِذْنِ اَللّٰهِ کِتٰاباً مُؤَجَّلاً وَ مَنْ یُرِدْ ثَوٰابَ اَلدُّنْیٰا نُؤْتِهِ مِنْهٰا وَ مَنْ یُرِدْ ثَوٰابَ اَلْآخِرَةِ نُؤْتِهِ مِنْهٰا وَ سَنَجْزِی اَلشّٰاکِرِینَ (۱۴۵) وَ کَأَیِّنْ مِنْ نَبِیٍّ قٰاتَلَ مَعَهُ رِبِّیُّونَ کَثِیرٌ فَمٰا وَهَنُوا لِمٰا أَصٰابَهُمْ فِی سَبِیلِ اَللّٰهِ وَ مٰا ضَعُفُوا وَ مَا اِسْتَکٰانُوا وَ اَللّٰهُ یُحِبُّ اَلصّٰابِرِینَ (۱۴۶)

و نیست محمد «ص» مگر رسولی بتحقیق گذشته‌اند پیش از او رسولان آیا پس اگر مرده باشد یا کشته شده بود برمی‌گشتید بر پاشنه‌هاتان و هر که برگردد بر دو پاشنه‌اش پس هرگز ضرر نمی‌رساند خدا را هیچ‌گونه چیزی و بزودی سزا می‌دهد خدا شکرگزاران را (۱۴۴) و نمی‌باشد مر نفسی را که بمیرد مگر به اذن خدا کتابی معین المدة و هر که می‌خواهد ثواب دنیا را می‌دهیمش از آن و هر که می‌خواهد ثواب آخرت را می‌دهیمش از آن و بزودی جزا دهیم شکرگزاران را (۱۴۵) و بسا از پیغمبری که کارزار کردند با او سپاهیان بسیار پس سستی نکردند مر آنچه رسید ایشان را در راه خدا و ضعیف نشدند و فروتنی نکردند و خدا دوست دارد شکیبایان را (۱۴۶)

« در بیان وسوسۀ نفس و دعوت عقل »