گنجور

۵- آیات ۱۳ تا ۱۴

وَ لَیَحْمِلُنَّ أَثْقٰالَهُمْ وَ أَثْقٰالاً مَعَ أَثْقٰالِهِمْ وَ لَیُسْئَلُنَّ یَوْمَ اَلْقِیٰامَةِ عَمّٰا کٰانُوا یَفْتَرُونَ (۱۳) وَ لَقَدْ أَرْسَلْنٰا نُوحاً إِلیٰ قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِیهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلاّٰ خَمْسِینَ عٰاماً فَأَخَذَهُمُ اَلطُّوفٰانُ وَ هُمْ ظٰالِمُونَ (۱۴)

و هر آینه بر می‌دارند البته بارهای گناهانشان را و بارهای گناهی یا بارهای گناهشان و هر آینه پرسیده می‌شوند روز قیامت از آنچه بودند که افترا می‌بستند (۱۳) و بتحقیق فرستادیم نوح را بسوی قومش پس درنگ کرد در ایشان هزار سال جز پنجاه سال پس گرفت ایشان را طوفان و ایشان بودند ستمکاران (۱۴)

بلکه وزر خویش و وزر دیگران
باز بردارند پیدا و نهان
در قیامت باز پرسیده شوند
زآنچه می بافند بر هم ناپسند
نوح را کو بود شیخ الأنبیا
سوی قوم او فرستادیم ما
در هزار الاّ که پنجه سال ماند
در میان قوم و بر حقشان بخواند
پس گرفت آن قوم را طوفان همه
زآنکه استمکاره بودند آن رمه
۴- آیات ۱۰ تا ۱۲: وَ مِنَ اَلنّٰاسِ مَنْ یَقُولُ آمَنّٰا بِاللّٰهِ فَإِذٰا أُوذِیَ فِی اَللّٰهِ جَعَلَ فِتْنَةَ اَلنّٰاسِ کَعَذٰابِ اَللّٰهِ وَ لَئِنْ جٰاءَ نَصْرٌ مِنْ رَبِّکَ لَیَقُولُنَّ إِنّٰا کُنّٰا مَعَکُمْ أَ وَ لَیْسَ اَللّٰهُ بِأَعْلَمَ بِمٰا فِی صُدُورِ اَلْعٰالَمِینَ (۱۰) وَ لَیَعْلَمَنَّ‌ اَللّٰهُ اَلَّذِینَ آمَنُوا وَ لَیَعْلَمَنَّ اَلْمُنٰافِقِینَ (۱۱) وَ قٰالَ اَلَّذِینَ کَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا اِتَّبِعُوا سَبِیلَنٰا وَ لْنَحْمِلْ خَطٰایٰاکُمْ وَ مٰا هُمْ بِحٰامِلِینَ مِنْ خَطٰایٰاهُمْ مِنْ شَیْ‌ءٍ إِنَّهُمْ لَکٰاذِبُونَ (۱۲)۶- آیات ۱۵ تا ۱۸: فَأَنْجَیْنٰاهُ وَ أَصْحٰابَ اَلسَّفِینَةِ وَ جَعَلْنٰاهٰا آیَةً لِلْعٰالَمِینَ (۱۵) وَ إِبْرٰاهِیمَ إِذْ قٰالَ لِقَوْمِهِ اُعْبُدُوا اَللّٰهَ وَ اِتَّقُوهُ ذٰلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (۱۶) إِنَّمٰا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اَللّٰهِ أَوْثٰاناً وَ تَخْلُقُونَ إِفْکاً إِنَّ اَلَّذِینَ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اَللّٰهِ لاٰ یَمْلِکُونَ لَکُمْ رِزْقاً فَابْتَغُوا عِنْدَ اَللّٰهِ اَلرِّزْقَ وَ اُعْبُدُوهُ وَ اُشْکُرُوا لَهُ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ (۱۷) وَ إِنْ تُکَذِّبُوا فَقَدْ کَذَّبَ أُمَمٌ مِنْ قَبْلِکُمْ وَ مٰا عَلَی اَلرَّسُولِ إِلاَّ اَلْبَلاٰغُ اَلْمُبِینُ (۱۸)

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: مثنوی

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

وَ لَیَحْمِلُنَّ أَثْقٰالَهُمْ وَ أَثْقٰالاً مَعَ أَثْقٰالِهِمْ وَ لَیُسْئَلُنَّ یَوْمَ اَلْقِیٰامَةِ عَمّٰا کٰانُوا یَفْتَرُونَ (۱۳) وَ لَقَدْ أَرْسَلْنٰا نُوحاً إِلیٰ قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِیهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلاّٰ خَمْسِینَ عٰاماً فَأَخَذَهُمُ اَلطُّوفٰانُ وَ هُمْ ظٰالِمُونَ (۱۴)
هوش مصنوعی: افراد بار گناهان خود و بارهایی که با بارهای دیگران به دوش دارند را خواهند کشید و در روز قیامت از آنچه که به ناحق به دیگران نسبت می‌دادند، مورد سوال قرار می‌گیرند. و ما نوح را به سوی قومش فرستادیم و او در میان آن‌ها به مدت هزار سال به جز پنجاه سال زندگی کرد. سپس طوفان آن‌ها را در بر گرفت، در حالی که ظالم بودند.
و هر آینه بر می‌دارند البته بارهای گناهانشان را و بارهای گناهی یا بارهای گناهشان و هر آینه پرسیده می‌شوند روز قیامت از آنچه بودند که افترا می‌بستند (۱۳) و بتحقیق فرستادیم نوح را بسوی قومش پس درنگ کرد در ایشان هزار سال جز پنجاه سال پس گرفت ایشان را طوفان و ایشان بودند ستمکاران (۱۴)
هوش مصنوعی: قطعاً بار گناهانشان را بر دوش خواهند داشت و همچنان بارهای گناهی دیگر. در روز قیامت از آنچه به دروغ به زبان آوردند، سوال خواهند شد. ما نوح را به سوی قومش فرستادیم و او در میان آنها یک هزار سال به جز پنجاه سال ماند، سپس طوفان بر آن‌ها نازل شد و آنان ستمکار بودند.
بلکه وزر خویش و وزر دیگران
باز بردارند پیدا و نهان
هوش مصنوعی: بهتر است که انسان بار گناهان خود و دیگران را بر دوش نگیرد، چه در آشکار و چه در پنهان.
در قیامت باز پرسیده شوند
زآنچه می بافند بر هم ناپسند
هوش مصنوعی: در روز قیامت از آنچه که در دنیا انجام داده‌اند، مورد سؤال قرار خواهند گرفت و مسئولیت کارهای ناپسند خود را خواهند داشت.
نوح را کو بود شیخ الأنبیا
سوی قوم او فرستادیم ما
هوش مصنوعی: ما نوح، پیشوای پیامبران را به سوی قومش فرستادیم.
در هزار الاّ که پنجه سال ماند
در میان قوم و بر حقشان بخواند
هوش مصنوعی: در طول هزار سال، او در میان مردم زندگی کرد و به حقایق و آداب آن‌ها پرداخته است.
پس گرفت آن قوم را طوفان همه
زآنکه استمکاره بودند آن رمه
هوش مصنوعی: برای همین آن مردم به طوفانی گرفتار شدند، چونکه به کارهای ناپسند و نادرست مشغول بودند.