أَمْ حَسِبَ اَلَّذِینَ یَعْمَلُونَ اَلسَّیِّئٰاتِ أَنْ یَسْبِقُونٰا سٰاءَ مٰا یَحْکُمُونَ (۴) مَنْ کٰانَ یَرْجُوا لِقٰاءَ اَللّٰهِ فَإِنَّ أَجَلَ اَللّٰهِ لَآتٍ وَ هُوَ اَلسَّمِیعُ اَلْعَلِیمُ (۵) وَ مَنْ جٰاهَدَ فَإِنَّمٰا یُجٰاهِدُ لِنَفْسِهِ إِنَّ اَللّٰهَ لَغَنِیٌّ عَنِ اَلْعٰالَمِینَ (۶) وَ اَلَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا اَلصّٰالِحٰاتِ لَنُکَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَیِّئٰاتِهِمْ وَ لَنَجْزِیَنَّهُمْ أَحْسَنَ اَلَّذِی کٰانُوا یَعْمَلُونَ (۷)

یا پنداشتند آنان که می‌کنند بدیها را که عاجز کنند ما را بد است آنچه حکم می‌کنند (۴) کسی که باشد که امید می‌دارد ملاقات خدا را پس بدرستی که وقت مقدر خدا هر آینه آینده است و اوست شنوای دانا (۵) و کسی که مجاهده کند پس جز این نیست مجاهده می‌کند برای خودش بدرستی که خدا هر آینه بی‌نیاز است از جهانیان (۶) و آنان که گرویدند و کردند کارهای شایسته هر آینه محو کنیم از ایشان گناهانشان را و هر آینه جزا دهیم ایشان را خوب‌تر از آنچه بودند که می‌کردند (۷)