قُلْ أَنْزَلَهُ اَلَّذِی یَعْلَمُ اَلسِّرَّ فِی اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضِ إِنَّهُ کٰانَ غَفُوراً رَحِیماً (۶) وَ قٰالُوا مٰا لِهٰذَا اَلرَّسُولِ یَأْکُلُ اَلطَّعٰامَ وَ یَمْشِی فِی اَلْأَسْوٰاقِ لَوْ لاٰ أُنْزِلَ إِلَیْهِ مَلَکٌ فَیَکُونَ مَعَهُ نَذِیراً (۷) أَوْ یُلْقیٰ إِلَیْهِ کَنْزٌ أَوْ تَکُونُ لَهُ جَنَّةٌ یَأْکُلُ مِنْهٰا وَ قٰالَ اَلظّٰالِمُونَ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلاّٰ رَجُلاً مَسْحُوراً (۸) اُنْظُرْ کَیْفَ ضَرَبُوا لَکَ اَلْأَمْثٰالَ فَضَلُّوا فَلاٰ یَسْتَطِیعُونَ سَبِیلاً (۹) تَبٰارَکَ اَلَّذِی إِنْ شٰاءَ جَعَلَ لَکَ خَیْراً مِنْ ذٰلِکَ جَنّٰاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا اَلْأَنْهٰارُ وَ یَجْعَلْ لَکَ قُصُوراً (۱۰) بَلْ کَذَّبُوا بِالسّٰاعَةِ وَ أَعْتَدْنٰا لِمَنْ کَذَّبَ بِالسّٰاعَةِ سَعِیراً (۱۱) إِذٰا رَأَتْهُمْ مِنْ مَکٰانٍ بَعِیدٍ سَمِعُوا لَهٰا تَغَیُّظاً وَ زَفِیراً (۱۲) وَ إِذٰا أُلْقُوا مِنْهٰا مَکٰاناً ضَیِّقاً مُقَرَّنِینَ دَعَوْا هُنٰالِکَ ثُبُوراً (۱۳) لاٰ تَدْعُوا اَلْیَوْمَ ثُبُوراً وٰاحِداً وَ اُدْعُوا ثُبُوراً کَثِیراً (۱۴)

بگو فرو فرستاد آن را آنکه می‌داند پنهان را در آسمانها و زمین بدرستی که او باشد آمرزنده مهربان (۶) و گفتند چیست مر این رسول را که می‌خورد خوردنی را و راه می‌رود در بازارها چرا فرو فرستاده نشد باو فرشته پس باشد باو بیم‌کننده (۷) یا چرا انداخته نمی‌شود بسوی او گنجی یا چرا نمی‌باشد مر او را بوستانی که می‌خورده باشد از آن و گفتند ظالمان پیروی نمی‌کنید مگر مردی را سحر کرده شده (۸) به بین چگونه زدند برای تو مثلها پس گمراه شدند پس نمی‌توانند یافت راهی (۹) افزون آمد آنکه اگر خواهد گرداند برای تو بهتر از آن بهشتهایی که می‌رود از زیرشان نهرها و می‌سازد برای تو قصرها (۱۰) بلکه تکذیب نمودند قیامت را و آماده کردیم برای آنکه تکذیب کرد قیامت را آتش سوزان (۱۱) چون ببینند ایشان را از جایی دور شنوند مر او را جوش و خروش را (۱۲) و چون افکنده شوند از آن جای تنگ قرین‌کرده‌شدگان می‌خوانند در آنجا هلاک را (۱۳) می‌خوانید امروز هلاک واحد را و بخوانید هلاک بسیار (۱۴)