ثُمَّ أَرْسَلْنٰا مُوسیٰ وَ أَخٰاهُ هٰارُونَ بِآیٰاتِنٰا وَ سُلْطٰانٍ مُبِینٍ (۴۵) إِلیٰ فِرْعَوْنَ وَ مَلاَئِهِ فَاسْتَکْبَرُوا وَ کٰانُوا قَوْماً عٰالِینَ (۴۶) فَقٰالُوا أَ نُؤْمِنُ لِبَشَرَیْنِ مِثْلِنٰا وَ قَوْمُهُمٰا لَنٰا عٰابِدُونَ (۴۷) فَکَذَّبُوهُمٰا فَکٰانُوا مِنَ اَلْمُهْلَکِینَ (۴۸) وَ لَقَدْ آتَیْنٰا مُوسَی اَلْکِتٰابَ لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ (۴۹) وَ جَعَلْنَا اِبْنَ مَرْیَمَ وَ أُمَّهُ آیَةً وَ آوَیْنٰاهُمٰا إِلیٰ رَبْوَةٍ ذٰاتِ قَرٰارٍ وَ مَعِینٍ (۵۰)

پس فرستادیم موسی و برادرش را هارون بآیتهای ما و حجتی روشن (۴۵) بسوی فرعون و جماعتش پس گردنکشی کردند و بودند گروهی متکبران (۴۶) پس گفتند آیا ایمان آوریم مرد و آدمی را که باشند مانند خود ما و قوم آنها مر ما را پرستندگانند (۴۷) پس تکذیب کردند آن دو را پس شدند از هلاک‌کردگان (۴۸) و بتحقیق دادیم موسی را توریة باشد که ایشان راه یابند (۴۹) و گردانیدیم پسر مریم و مادر او را آیتی و جای ساختیم آن دو را بمکانی رفیع صاحب آرامگاه و آب جاری (۵۰)

« در بیان دعوت حضرت موسی علیه السلام قوم را »