فَفَهَّمْنٰاهٰا سُلَیْمٰانَ وَ کُلاًّ آتَیْنٰا حُکْماً وَ عِلْماً وَ سَخَّرْنٰا مَعَ دٰاوُدَ اَلْجِبٰالَ یُسَبِّحْنَ وَ اَلطَّیْرَ وَ کُنّٰا فٰاعِلِینَ (۷۹) وَ عَلَّمْنٰاهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَکُمْ لِتُحْصِنَکُمْ مِنْ بَأْسِکُمْ فَهَلْ أَنْتُمْ شٰاکِرُونَ (۸۰) وَ لِسُلَیْمٰانَ اَلرِّیحَ عٰاصِفَةً تَجْرِی بِأَمْرِهِ إِلیٰ اَلْأَرْضِ اَلَّتِی بٰارَکْنٰا فِیهٰا وَ کُنّٰا بِکُلِّ شَیْ‌ءٍ عٰالِمِینَ (۸۱) وَ مِنَ اَلشَّیٰاطِینِ مَنْ یَغُوصُونَ لَهُ وَ یَعْمَلُونَ عَمَلاً دُونَ ذٰلِکَ وَ کُنّٰا لَهُمْ حٰافِظِینَ (۸۲)

پس فهماندیم آن را بسلیمان و هر یک را دادیم حکم و علم و مسخر کردیم با داود کوه‌ها را که تسبیح می‌کردند و پرنده را و باشیم (۷۹) و آموختیم او را ساختن لباس جنگ برای شما تا نگاه دارد شما را از آسیب شما پس آیا شما شکرکنندگانید (۸۰) و مر سلیمان را باد که تند بود می‌رفت بفرمانش بآن زمین که برکت دادیم ما در آن و هستیم ما بهمه چیز دانا (۸۱) و از دیوان کسانی که بدریا فرو می‌شدند برایش و می‌کردند کاری غیر آن و بودیم مر ایشان را نگاه‌دارندگان (۸۲)

« تتمۀ بیان حال داوود(ع) و سلیمان(ع) »