فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضٰاعُوا اَلصَّلاٰةَ وَ اِتَّبَعُوا اَلشَّهَوٰاتِ فَسَوْفَ یَلْقَوْنَ غَیًّا (۵۹) إِلاّٰ مَنْ تٰابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صٰالِحاً فَأُولٰئِکَ یَدْخُلُونَ اَلْجَنَّةَ وَ لاٰ یُظْلَمُونَ شَیْئاً (۶۰) جَنّٰاتِ عَدْنٍ اَلَّتِی وَعَدَ اَلرَّحْمٰنُ عِبٰادَهُ بِالْغَیْبِ إِنَّهُ کٰانَ وَعْدُهُ مَأْتِیًّا (۶۱) لاٰ یَسْمَعُونَ فِیهٰا لَغْواً إِلاّٰ سَلاٰماً وَ لَهُمْ رِزْقُهُمْ فِیهٰا بُکْرَةً وَ عَشِیًّا (۶۲) تِلْکَ اَلْجَنَّةُ اَلَّتِی نُورِثُ مِنْ عِبٰادِنٰا مَنْ کٰانَ تَقِیًّا (۶۳)

پس باز ماندند از بعد ایشان خلقهایی که ضایع کردند نماز را و پیروی کردند خواهشها را پس زود باشد که به بینند شر را (۵۹) مگر کسی که توبه کرد و بگروید و کرد کاری شایسته پس آنها داخل می‌شوند بهشت را و استم کرده نمی‌شوند چیزی (۶۰) بهشتهای با اقامت دائمی که وعده کرد خدای بخشنده بندگانش را بناپیدا بدرستی که باشد وعده او بجای آورده شده (۶۱) نشنوند در آنها لغوی مگر سلام و مر ایشان‌راست روزیشان در آن بامداد و شبانگاه (۶۲) آنیست آن بهشتی که بمیراث می‌دهیم از بندگان خود آن را که باشد پرهیزگار (۶۳)