وَ اُذْکُرْ فِی اَلْکِتٰابِ مَرْیَمَ إِذِ اِنْتَبَذَتْ مِنْ أَهْلِهٰا مَکٰاناً شَرْقِیًّا (۱۶) فَاتَّخَذَتْ مِنْ دُونِهِمْ حِجٰاباً فَأَرْسَلْنٰا إِلَیْهٰا رُوحَنٰا فَتَمَثَّلَ لَهٰا بَشَراً سَوِیًّا (۱۷) قٰالَتْ إِنِّی أَعُوذُ بِالرَّحْمٰنِ مِنْکَ إِنْ کُنْتَ تَقِیًّا (۱۸) قٰالَ إِنَّمٰا أَنَا رَسُولُ رَبِّکِ لِأَهَبَ لَکِ غُلاٰماً زَکِیًّا (۱۹) قٰالَتْ أَنّٰی یَکُونُ لِی غُلاٰمٌ وَ لَمْ یَمْسَسْنِی بَشَرٌ وَ لَمْ أَکُ بَغِیًّا (۲۰) قٰالَ کَذٰلِکِ قٰالَ رَبُّکِ هُوَ عَلَیَّ هَیِّنٌ وَ لِنَجْعَلَهُ آیَةً لِلنّٰاسِ وَ رَحْمَةً مِنّٰا وَ کٰانَ أَمْراً مَقْضِیًّا (۲۱)

و یاد کن در کتاب مریم هنگامی که کناره گزید از اهلش در جایی شرقی (۱۶) پس گرفت از پیش ایشان ستری پس فرستادیم بسویش روح خود جبرئیل را پس ماننده شد مر انسانی را درشت اندام (۱۷) گفت بدرستی که من پناه می‌برم بخدای بخشنده از تو اگر هستی پرهیزگار (۱۸) گفت نیستم من مگر فرستاده پروردگار تو تا به بخشم مر ترا پسری پاکیزه (۱۹) گفت از کجا باشد مرا فرزندی و مس نکرده مر انسانی و نبوده‌ام بدکاره (۲۰) گفت همچنین گفت پروردگار تو که آن بر من آسانست و تا بگردانیم آن را آیتی از برای مردمان و رحمتی از ما و باشد امری قرار داده شده (۲۱)