هوش مصنوعی: پروردگارا، مانند یعقوب به پیران و افراد سالمند کمک کن و حالشان را نیکو گردان.

هوش مصنوعی: تا زمانی که روحشان از من شاد باشد، بر صلح و آشتی باید تلاش کرد؛ اما اگر در حالتی خراب و ناگوار باشند، باید چاره‌ای اندیشید.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی می‌توانی بدی‌ها را به خوبی تبدیل کنی، ولی پنهان کردن عیب‌ها از ستار العیوب (خداوند) دشوار است.

هوش مصنوعی: من تنها به تو در مورد خیر و نیکویی‌ام آگاه‌ام و برای آینده‌ام نیز جز از تو انتظار خیر و خوبی ندارم.

هوش مصنوعی: اگر عمرت صرف سرگرمی‌ها و ناپایداری‌ها شده، ببخش و از کنار آن بگذر، ای کسی که هیچ نیازی نداری.

هوش مصنوعی: اگر در زمانی که حضور داشتم غفلت یا خطایی از من سر زده، متوجه شده‌ام که این موضوع قابل بخشش است.

هوش مصنوعی: من نیت خود را می‌دانم و در دل به گناهی که وجود ندارد، دلخوش نباش.

هوش مصنوعی: این زبان نشان‌دهنده‌ی ناتوانی و نیازمندی و خدمتگزاری ماست، وگرنه ما لیاقت این سخن را نداریم.

هوش مصنوعی: ما نیازمند و درمانده‌ایم و تو هر کاری که بخواهی، بدون هیچ گفتگو و پرسشی انجام می‌دهی.

هوش مصنوعی: اگر ببخشی یا اینکه بکشی، هر دو عمل تو درست است. ملک و مملکت از آن توست، مردم و جان تو هم به تو تعلق دارد.

هوش مصنوعی: ما که هستیم، ای صاحب عظمت و جلال، که بخواهیم بگوییم این کار را بکن و آن کار را نکن.

هوش مصنوعی: این دعا هم به خواست توست و این دردها را راهی به سوی درمان توست.

هوش مصنوعی: یعقوب از خدا خواست تا او را از درد دوری یوسف نجات دهد و به او کمک کند تا به آزادی برسد.

هوش مصنوعی: آن سرنوشتی که باعث شد از وطن دور شوم، همان سرنوشت نیز دعا و آرزوهایم را برطرف کرد.

هوش مصنوعی: روز حزن و اندوه به پایان رسید و خوشبختی بر این دل حاکم شد و در نفس او دمید.