صفی علیشاه » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>در خانه و شهر و خلوت و انجمنش</p></div>
<div class="m2"><p>می‌جویم و نیست در میان جز سخنش</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر جا سخنی است می‌دهم دل که مگر</p></div>
<div class="m2"><p>پی از سخنی برم بسر دهنش</p></div></div>

شمارهٔ ۸۲

در خانه و شهر و خلوت و انجمنش
می جویم و نیست در میان جز سخنش
هر جا سخنی است می دهم دل که مگر
پی از سخنی برم بسر دهنش

هوش مصنوعی: در هر مکان و جمعی که هستم، فقط به یاد سخن او هستم. هر جا که صحبت می‌شود، امیدوارم که نشانی از او پیدا کنم.

شمارهٔ ۸۰

شمارهٔ ۸۱

هوش مصنوعی: در هر جا که می‌روم، چه در خانه، چه در شهر، چه در solitude و چه در جمع، به دنبالش می‌گردم و جز کلامش چیزی نمی‌یابم.

در خانه و شهر و خلوت و انجمنش

می‌جویم و نیست در میان جز سخنش

هوش مصنوعی: هر کجا صحبتی وجود دارد، دلم را پیش می‌برم تا شاید از آن گفت‌وگو به نکته‌ای دست یابم یا به چیزی پی ببرم.

هر جا سخنی است می‌دهم دل که مگر

پی از سخنی برم بسر دهنش

شمارهٔ ۸۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده