صفی علیشاه » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تا دل نشود بریده از دلخواهت</p></div>
<div class="m2"><p>نبود بحریم لی مع‌الله راهت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از خلق ببند دیده تا باز شود</p></div>
<div class="m2"><p>بر دل در لا اله الا اللهت</p></div></div>

شمارهٔ ۱۴

تا دل نشود بریده از دلخواهت
نبود بحریم لی مع الله راهت
از خلق ببند دیده تا باز شود
بر دل در لا اله الا اللهت

هوش مصنوعی: این شعر به اهمیت نتوانستن دل بریدن از خواسته‌های حقیقی اشاره دارد. تا وقتی که دل به چیزهای غیر از خدا وابسته است، نمی‌توان به حقیقت ارتباط با خداوند رسید. باید از موانع دنیوی چشم پوشید تا درک عمیق‌تری از خداوند داشت و به عبارت «لا اله الا الله» رسید.

شمارهٔ ۱۲

شمارهٔ ۱۳

هوش مصنوعی: تا زمانی که دل از خواسته‌ات جدا نشود، نمی‌توانم به سوی حق بروم.

تا دل نشود بریده از دلخواهت

نبود بحریم لی مع‌الله راهت

هوش مصنوعی: برای اینکه واقعیات درونت روشن شود، باید از افکار و نگاه‌های دنیوی دوری کنی و بر ذکر خدای یگانه تمرکز کنی.

از خلق ببند دیده تا باز شود

بر دل در لا اله الا اللهت

شمارهٔ ۱۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده