گنجور

شمارهٔ ۶

دل رفت و راه از دستم زان نرگس مستانه
بی‌ساغر و می‌مستم حاجت چه به پیمانه
سجاده نشینی بس در صومعه با هر کس
دیگر نشوم زین پس دور از در میخانه

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

دل رفت و راه از دستم زان نرگس مستانه
بی‌ساغر و می‌مستم حاجت چه به پیمانه
هوش مصنوعی: دل من به خاطر چشمان افسونگر آن نرگس عاشق، از دست رفته و دیگر نمی‌دانم چطور به راه بیفتم. در این حال، به می و ساغر نیازی ندارم، زیرا مستی من بدون آن‌ها به اوج خود رسیده است.
سجاده نشینی بس در صومعه با هر کس
دیگر نشوم زین پس دور از در میخانه
هوش مصنوعی: از این به بعد در صومعه و بر روی سجاده نمی‌نشینم و با هیچ کس دیگری معاشرت نخواهم کرد، بلکه دور از در میخانه زندگی می‌کنم.