صفی علیشاه » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>عجب آمدم که آمد ز تو مژدهٔ وصالی</p></div>
<div class="m2"><p>که به عمر خود ندادم به وصالت احتمالی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بنما رخ ار چه شاهی ز حجاب طره گاهی</p></div>
<div class="m2"><p>که شبی به روی ماهی نگرم ز بعد سالی</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>به تو زیید ار که خوبان به رخت شوند قربان</p></div>
<div class="m2"><p>که ندید چشم دوران ز تو خوب‌تر جمالی</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>به فقیه طعنه کم زن به سیه‌دلی و خامی</p></div>
<div class="m2"><p>که ندیده روی ماهت که نبرده ره به حالی</p></div></div>

دیوان صفی علیشاه، امیرکبیر، 1336 - میرزا حسن صفی علیشاه اصفهانی - تصویر ۲۷۹

شمارهٔ ۶

عجب آمدم که آمد ز تو مژده وصالی
که به عمر خود ندادم به وصالت احتمالی
بنما رخ ار چه شاهی ز حجاب طره گاهی
که شبی به روی ماهی نگرم ز بعد سالی
به تو زیید ار که خوبان به رخت شوند قربان
که ندید چشم دوران ز تو خوب تر جمالی
به فقیه طعنه کم زن به سیه دلی و خامی
که ندیده روی ماهت که نبرده ره به حالی

شمارهٔ ۴

شمارهٔ ۵

عجب آمدم که آمد ز تو مژدهٔ وصالی

که به عمر خود ندادم به وصالت احتمالی

بنما رخ ار چه شاهی ز حجاب طره گاهی

که شبی به روی ماهی نگرم ز بعد سالی

به تو زیید ار که خوبان به رخت شوند قربان

که ندید چشم دوران ز تو خوب‌تر جمالی

به فقیه طعنه کم زن به سیه‌دلی و خامی

که ندیده روی ماهت که نبرده ره به حالی

شمارهٔ ۵

اطلاعات