هوش مصنوعی: تو مانند پری زیبا هستی که از مقام و مرتبه‌ی بلندی برخورداری و وقتی که به زمین می‌آیی، زیبایی‌ات چشمان مردم را مبهوت می‌کند.

هوش مصنوعی: دل هر کسی یا به شدت عاشق شده و دلبسته است، یا اینکه در حال گریستن و رنج کشیدن به خاطر درد و غم است.

هوش مصنوعی: اگر تو کسی را بکشی، با دلی زیبا و جذاب همواره می‌توانی دل‌ها را تسخیر کنی و آدم‌ها را به خود جذب کنی.

هوش مصنوعی: دل من آرام آرام از من دور می‌شود و من در عمیق‌ترین لایه‌های خود غرق در پیچیدگی‌ها و رازها می‌باشم.

هوش مصنوعی: من به تو می‌گویم که اگر جو را ببینی، پای در آن می‌گذارم و به تو نشان می‌دهم که ما ناپری هستیم و اینجا دیگر از انسان‌ها خبری نیست.

هوش مصنوعی: هر لحظه دل را از آدم‌ها می‌رباید، اما آدم که تنها نیست، هیچ‌کس با او نیست.

هوش مصنوعی: دل من چنان تحت تأثیر زیبایی او قرار گرفت که مانند موم در برابر آتش نرم و تغییر شکل پیدا کرد.

هوش مصنوعی: آدمی که از دیدن زیبایی‌ها دچار سرگیجه و حالت بی‌حالی می‌شود، این شیرینی و لذت برای ما خوشایند است و تلخی نمی‌آورد.

هوش مصنوعی: چه چیزی دلپذیرتر از آن است که یک بت زیبا و جذاب، با تمام زرق و برق و شلوغی‌اش، دل ما را برباید؟

هوش مصنوعی: اگر بخواهی بر او درهای بسته‌ای قرار دهی، نمی‌توانی؛ زیرا او به گونه‌ای است که از هر در و روزن بیرون می‌آید و سرها را به دنبال خود می‌کشد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که از هوا و فضا احساساتی مانند ترس یا نگرانی به وجود می‌آید، به گونه‌ای که این احساسات بر همه افراد تأثیر می‌گذارد و راه‌های خروج و رهایی را در همه جا مسدود می‌کند.

هوش مصنوعی: از زیبایی‌های لب او جواهراتی می‌باشد که با کلامش شیرینی و نرمی مانند شکر را پخش می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر در زندگی خود به تجملات و دنیای فانی دلبسته شوی، مثل آن است که به کفش خویش وابسته‌ای و دنیای اینجا تنها سرگرمی‌ای بیشتر نخواهد بود.

هوش مصنوعی: هیچ چیزی در برابر او ارزش ندارد و نمی‌توان قانونی را اعمال کرد؛ حتی نمی‌توان جان را از چنگ او بیرون کشید.

هوش مصنوعی: اگر روح و جان تو کم باشد و او جلوه‌ای از کمال و رحمت برایت داشته باشد، باید بدان که او بر تو منت نخواهد نهاد و تو را شایسته قدردانی نمی‌شمارد.

هوش مصنوعی: آنقدر سریع و توانا و پر از فکر و ایده است که همه را در درک سخنانش احمق می‌کند.

هوش مصنوعی: در برابر او، هرچند که سخن واضحی را بیان نکند، هیچ سنگینی بر کلام و گفتار نمی‌افزاید.

هوش مصنوعی: به جای جستجوی دانه یا خوشه، بهتر است به صحبت و کلام تو توجه کند و بار گناهان تو را بر دوش بگیرد.

هوش مصنوعی: این شعر به تعریف و تمجید از زیبایی و جذبه‌ی یک فرد می‌پردازد. شاعر به شخصیت شاداب و باهوش او اشاره کرده و می‌گوید که این فرد قادر است دل‌ها را ببرد و با زیبایی خود دیگران را مجذوب کند. او همچنین به گیسوان این شخص اشاره دارد که به نوعی نماد زیبایی و جذابیت است.

هوش مصنوعی: من از زمانی که تو مرا بردی و زمانی که بازگرداندی خبردار نشدم، مانند کسی که در مستی است و از هشیاری به دور.

هوش مصنوعی: در مسیر عشق، در کدام سمت نشسته‌ای که هیچ‌کس تو را نمی‌بیند، حتی بادام هم نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: گفته بودند که ای انسانی شجاع و با تدبیر، می‌توانی مشکلات و موانع را از سر راه مردم برداری و به آن‌ها کمک کنی.

هوش مصنوعی: اگر چیزی را با زیرکی و فریبکاری به دست آوردی، نه آن را به کسی خواهی داد و نه می‌توانی آن را نگه‌داری.

هوش مصنوعی: اگر از کسی توبه‌ای به دست آید، مانند بره‌ای خواهی بود که از طعنه‌ها و آزارها رنج نمی‌برد.

هوش مصنوعی: اگر در سخن گفتن دقت نکنیم و بی‌مقدمه و آشفته صحبت کنیم، ممکن است به جای ارتباط درست، باعث سردرگمی دیگران شویم. باید در انتخاب کلمات و نحوه بیان خود توجه کنیم تا منظورمان به خوبی منتقل شود و دیگران دچار ابهام نشوند.

هوش مصنوعی: اکنون که صحبت‌ها و نظرات افراد را به راحتی می‌شنویم، باید بدانیم که هنوز هم چیزهایی وجود دارد که گفته نشده و بر روی آنها پرده‌ای از سکوت وجود دارد. این نکته به ما یادآوری می‌کند که ممکن است درونیات و احساسات عمیق‌تر افراد همیشه در معرض دید نباشند.

هوش مصنوعی: شبیه یک دزد که در تاریکی به خانه‌ای می‌رود، وقتی که خواب است، اما به محض بیدار شدن، او را نمی‌بیند چون رفته است.

هوش مصنوعی: من موجودی هستم که تو ای زیبای شوخ، باید بدانی که پدر تو از نژاد فرشتگان یا ملائک است و مادر تو نیز فرشته‌ای به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: تو با ورودت از در بسته به کاخی، همچون آن شکل و شمایل، در دل عارف جا می‌گیری.

هوش مصنوعی: وقتی چهره‌ی آدم در دیدگاه ظاهر می‌شود، او همچون آدم‌های معمولی نیست که در محفل حضور دارند.

هوش مصنوعی: اگر کسی از برتری و بالندگی چیزی آگاه باشد، اما نتواند مانند آن را درک کند یا احساس کند، همچون کسی است که به حقیقت آن نمی‌رسد و دیگران او را دنبال نمی‌کنند.

هوش مصنوعی: نه چیزی از او باقی مانده و نه چیزی برای او وجود دارد، اگر بنگری، مانند او چیزی نمی‌بینی.

هوش مصنوعی: وقتی که در دل می‌آید، تفکر درباره چیزها روشن می‌شود و نشانه‌ای از سرزندگی و شادی از نوشیدن شراب آشکار می‌گردد.

هوش مصنوعی: تو فکر نمی‌کنی که آن نوشیدنی خدایی، همان ساقی خوش‌چهره باشد؟

هوش مصنوعی: اگر بخواهی، ساقی می‌تواند آن باقی را برایت به ساغر بیاورد، اما این کار نیاز به شناخت و آگاهی دارد.

هوش مصنوعی: این بیت می‌گوید که اگر به تو نوشیدنی چوبی بدهند، نشانه‌ای از شکل‌گیری یک پایه یا اساس جدید در تو است. ساقی در این آشفته‌حالی که surrounds تو، تو را به همراهی وادار می‌کند.

هوش مصنوعی: گیلاس، میوه‌ای است که در آن اندیشه‌ای نهفته است و با وزش نسیم بهشتی، آرامش و یگانگی پرورش می‌یابد.

هوش مصنوعی: اگر عشق در دل انسان شعله‌ور شود، افکار او را پاک و زلال خواهد کرد، مانند روحی که از هر آلودگی دور است.

هوش مصنوعی: دل نویسنده به حیرت می‌افتد، زیرا نمی‌داند آیا این حقیقت با مفهومی که دارد، در قالبی که می‌بیند، گنجانده شده است یا نه.

هوش مصنوعی: وقتی که چیزی دگرگون می‌شود، هرگز خارج از وجود خودش نمی‌تواند بیرون برود و نمی‌توان انتظار داشت که در دنیای بیرون به شکل دیگری ظهور کند.

هوش مصنوعی: تنها به خاطر حکمت خاصی، فرشته‌ای با عزت به مریم آمد.

هوش مصنوعی: او زمانی که از در خروجی می‌رود، به گونه‌ای او را می‌بیند که هیچ مانعی وجود ندارد و می‌تواند به راحتی او را مشاهده کند.

هوش مصنوعی: ممکن است که آن چهره‌ی زیبا از یک پیرمرد و از یک پادشاه، در یک زمان و از یک منظر به یک شکل دیگر ظاهر شود.

هوش مصنوعی: تا زمانی که آن نور از یک خورشید و یک ماه تابش کند، هرگز در صبحگاه به چندین نور تقسیم نخواهد شد.

هوش مصنوعی: به این معناست که تا زمانی که دل به جمال و رحمت تو روشن نشود، هرگز از حقیقت آگاه نخواهد شد.

هوش مصنوعی: من و دل می‌دانیم که آن چهره‌ی روحانی هرگز در دنیای مادی و کثرت وجود ندارد.

هوش مصنوعی: زیرا آن چهره نه مادی است و نه جسمی، در نتیجه برای کسی که از این حقیقت کور است، وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اما از پشت سر او ممکن است که نشانه‌هایی از برادری را در صورت انسانی او مشاهده کنی.

هوش مصنوعی: زمانی که آن چهره در دل و جان انسان آرام گیرد، آرامش و سکینی به او دست می‌دهد.

هوش مصنوعی: وجه غیب ظاهر می‌شود و از دل تو سخن می‌گوید، همچون آئینه‌ای که عشق و زیبایی محبوب دیرینت را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: از آغاز هفته تا پایان روز جمعه، دل قادر است که رازهای نهان را به گنجی ارزشمند تبدیل کند.

هوش مصنوعی: به او گفتم روزی که آیا در این کار، برتری و زیبایی از تفکر و معانی به دست می‌آید یا نه؟

هوش مصنوعی: این بیت به این معنی است که اگرچه بر اثر زیبایی تو مانند شیر نمی‌توان در جنگل جولان داد، اما از طریق ظرافت و دقت می‌توان از زیبایی تو بهره‌مند شد.

هوش مصنوعی: درخت از شاخه‌اش شکل نمی‌گیرد، بلکه از ریشه‌اش است که قوام می‌یابد. پس باید توجه داشته باشی که اگر به فکر و اندیشه‌ات آسیب بزنی، به اصل و بنیاد تو لطمه وارد خواهد شد.

هوش مصنوعی: تمام اجزای یک درخت، از جمله تنه، شاخه‌ها و ریشه‌ها، با هم ارتباط دارند و از یکدیگر جدا نیستند. در حقیقت، شاخه‌ها و برگ‌ها به ریشه‌ها وابسته‌اند و تنها به وسیله‌ آنها می‌توانند به زندگی ادامه دهند. برای همین، ریشه‌ها را باید محکم برپا نگه داشت تا درخت به خوبی رشد کند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که به وجود می‌آید، از ریشه‌های خود تاثیر می‌پذیرد. مانند عیسی که از مریم متولد شد و وجودش روشن و واضح است، نه مبهم و غیرقابل شناسایی.

هوش مصنوعی: اگر روح‌القدس از عالم غیب نفسی را دهد، اگر کسی او را پسر بخواند، باید این را درک کند.

هوش مصنوعی: اما این که هر زنی به واسطه جبرئیل آبستن نمی‌شود، نشان می‌دهد که تنها زنان نیک‌دامن نیستند که به ایـن حالت درمی‌آیند.

هوش مصنوعی: برای به وجود آمدن یک معجزه یا حقیقتی بزرگ، باید فردی خاص و با تأیید از منبعی مقدس به شکلی روحانی در پیوند با قدرتی فراتر قرار گیرد.

هوش مصنوعی: یک فردی با روح و جان پرتوان به دنیا می‌آید که می‌تواند دل‌های مرده را زنده کند و زندگی دوباره‌ای به آنها ببخشد.

هوش مصنوعی: این جمله بیانگر این است که نباید فکر کنیم که هر کسی که به ظاهر به صوفی‌ها یا عارفان می‌ماند، در واقع عاقل و با درک است؛ زیرا ممکن است برخی از آن‌ها فقط ابله‌هایی باشند که دنیا را از دیدگاه سطحی و کوته‌بینانه نگاه می‌کنند.

هوش مصنوعی: هیچگاه عیسی و ادریس نمی‌توانند همراز و دوست یکدیگر شوند، زیرا عیسی نمی‌تواند به ادریس درسی بیاموزد و راه مقدس را به او نشان دهد.

هوش مصنوعی: بوی خوش الی را نچشیدم، چرا که یا گلی از آن باغ نیامده، یا اگر هم آمده، به خاطر بی‌توجهی به آن، چیزی از آن نمی‌دانم.

هوش مصنوعی: من از همه‌ی حقیقت‌ها کمی با تو صحبت کردم و آنچه را که مناسب توضیح بود، بیان نکردم.

هوش مصنوعی: من در هنگام صحبت کردن، تمام آنچه را که او می‌گوید و شنیده‌ام، بیان می‌کنم.

هوش مصنوعی: من به بیان خود معانی گرانبهایی را منتقل کرده‌ام، پس با دقت توجه کن که من در راستم به سوی صداقت و صفا حرکت کرده‌ام.

هوش مصنوعی: با تو صحبت می‌کنم، ولی در دل خود آن را نگه‌دار و به دیگران نگو، چونکه وقتی به تو می‌رسد، به صورت مشخص و واضح است.

هوش مصنوعی: کسی که هیچ‌کس توانایی درک او را ندارد، عقل‌ها در شناخت او ناتوانند.

هوش مصنوعی: زیبایی تو در این کشش و جاذبه‌ات جا دارد، و جز خودت در ذهن کسی نمی‌گنجد، تو می‌مانی و آن کسی که شاهد زیبایی‌ات خواهد بود.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از وجود خودت خارج می‌شوی، او (حقیقت یا واقعیت) خود را نشان می‌دهد. تا زمانی که تو او را بروز ندهی، او همچنان در حالت پنهان باقی خواهد ماند و این ممکن است.

هوش مصنوعی: جز او هیچ چیز دیگری نمی‌تواند تو را ببیند، همه‌چیز به او برمی‌گردد و وجود او ضروری است.

هوش مصنوعی: فکرهای قدیمی و کهنه از بین می‌روند و جای خود را به افکار جدید می‌دهند، تا بتوانند به وجود اصلی تو اضافه کنند و تو را تعالی بخشند.

هوش مصنوعی: او نسبت به زیبایی خود بسیار غیرت دارد و هیچ کس را اجازه نمی‌دهد که به سمتش بیاید.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که وجود یک شخص به قدری شگفت‌انگیز و باارزش است که حتی یک موی او نیز قابل دیدن نیست و حجاب یا ابرویش مانع از مشاهده‌اش می‌شود. به عبارت دیگر، عظمت و زیبایی آن فرد به قدری زیاد است که جزئیات کوچک او نیز نمی‌تواند به درستی درک شود.

هوش مصنوعی: تنها کسی که تلاش کند تا خود را فراموش کند و به حالت بی‌خودی برسد، می‌تواند از دقت نظر خود به زیبایی‌ها و واقعیات زندگی نگاه کند.

هوش مصنوعی: در اینجا به محلی اشاره شده است که سیمرغ، پرهای خود را به آسمان می‌افکند و از این بالاتر، پرنده‌ای که کوچک و بی‌ارزش است، نمی‌تواند به آنجا برسد. این نشان‌دهنده عظمت و مقام بالای سیمرغ است که دیگران نمی‌توانند به پای آن برسند.

هوش مصنوعی: تنها زمانی که از وجود خود به طور کامل آزاد شود، می‌تواند به مرتبه‌ای از عظمت و کمال برسد.

هوش مصنوعی: هر چقدر هم که پادشاهی با دل‌های بزرگ و رنج‌هایش به سراغ انسان‌ها بیاید، آنکه دانایی و خرد را می‌شناسد، همیشه بر خود می‌بالد و بر استقامت و کردار نیکش مفتخر است.

هوش مصنوعی: سال‌ها من به مقام و مقام‌داری رسیده بودم و تمام راه‌ها را شناخته و پیموده‌ام.

هوش مصنوعی: من هر مسیری را پیمودم و هر مرحله‌ای را تجربه کردم، هر در را که خواستم، باز کردم و سپس بستم.

هوش مصنوعی: از میان تمام دلهره‌ها و تردیدها، چیزی به احساس سردرگمی‌ام اضافه نکردم؛ نشستم و آرامش گرفتم.

هوش مصنوعی: باید حقیقتی روشن و نمایان شود که در قالب وجود و امکانات ظهور می‌کند، با شرایطی که از مقام و رتبه‌ای خاص برخوردار است و با مظاهر سلطنت همراه است.

هوش مصنوعی: تنها یک حقیقت وجود دارد که بدون قید و شرط یکتا است و هرگز جز این یکی نمی‌توان به مردانگی دست یافت.

هوش مصنوعی: اگر درد و رنج خود را بشناسی، به مقام بالای خود پی خواهی برد، زیرا تنها وجهی که باقی می‌ماند، فانی و از بین رفتنی است.

هوش مصنوعی: دریای واحدی در ابتدا به خروش درآمد و از عمق خود به جهت ظهور و بروز چیزها، هر لحظه جوش و تلاطم ایجاد کرد.

هوش مصنوعی: نور زیبایی او چنان در آسمان و ستاره‌ها درخشید که هر کس او را نبیند، چهره‌اش را پنهان کرده و راه خود را گم کرده است.

هوش مصنوعی: در میخانه، هر کسی که از شراب پر کرده، خود را در دریایی از حیرت و شگفتی غرق می‌کند.

هوش مصنوعی: در پرده‌ی یگانگی، زیبایی خود را به عشق او آراسته است و به تعداد زیاد، مجالس و محفل‌ها برپا کرده است.

هوش مصنوعی: در محافل مختلف، از هزاران درورود می‌کنیم، اما یک نگاه او تمام آنچه را که دیده‌ایم و تجربه کرده‌ایم، از دل ما می‌برد.

هوش مصنوعی: دل، نه متعلق به دیگران است و نه به خواسته‌های نادرست. هم دل عاشق و هم معشوق، هر دو در ساختن این رابطه نقش دارند و هر دو به یکدیگر وابسته‌اند.

هوش مصنوعی: چندین هزار آینه در برابر چهره‌اش قرار دارد و از هر کدام، یکی به شکلی خاص، زیبایی و جلوه‌اش را نمایش می‌دهد.

هوش مصنوعی: عشق آتش‌زا با خود از حرم به بازار آورد، اما هیچ‌کس نبود تا او را در نگاه خریدارش ببیند.

هوش مصنوعی: روانِ تماشا تمام جوانب خود را رها کرده و تنها به تماشای زیبایی خود می‌پردازد تا با چشم وحدت، جمال خود را ببیند.

هوش مصنوعی: در باغی زیبا، چهره‌ای دلنشین به گل‌ها می‌بخشد و رنگ و بویی تازه و دل‌انگیز به آنها می‌دهد. عشق را به گل‌ها هدیه می‌کند و بلبل را نیز به زیبایی گل‌ها متصل می‌کند.

هوش مصنوعی: سبزه را تزئین کرد، سرو را به سمت شقایق و نسرین کشاند و به آنها رونق و زیبایی بخشید.

هوش مصنوعی: زیبایی و لطافت به گل سمن آموخته شده است، و آن شاهد به گل سنبل چنین تأثير می‌گذارد که در هر کجا نسیم‌های رحمت وزیدن بگیرد.

هوش مصنوعی: اگر بر چمن قدم بزنی، خواهی دید که چهره‌ی او همچون چهره‌ی من زیبا و دلکش است و در میان گل و گیاه، رنگ و نورش نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان شده که زیبایی و لطافت گل نسرین به اندازه‌ای است که اگر زیبایی آن را مشاهده کنی، از دیدن بدن آن هم لذت می‌بری. این اشاره به این دارد که زیبایی نسرین به خودی خود جذابیت دارد و همین زیبایی به بدن او هم منتقل می‌شود. در واقع، زیبایی گل نسرین و زیبایی جسم او به یکدیگر ارتباط دارند.

هوش مصنوعی: زیبایی یوسف به اندازه‌ای نبود که اگر آن را در دامن ببینی، چشم زیبا و عاشق کنعانی را هم متوجه نخواهی شد. از این رو، زیبایی حقیقی فقط در باطن و درک عمیق احساس می‌شود.

هوش مصنوعی: زیبایی همیشه در هر مکانی خود را نشان می‌دهد و جذابیت خاصی دارد. اگر کسی از زیبایی و زرق و برق صحبت کند، هرگز نمی‌تواند او را در آن حالت واقعی ببیند.

هوش مصنوعی: هر لحظه درهای دیدن او برای عاشقان باز است. بار الها! مرا بنما، زیرا عاشق به شدت جذب یار دلفروز است.

هوش مصنوعی: در نزد عاشق و معشوق، به طرز خاصی رازهای بسیاری وجود دارد که دیگران از این رموز پنهان بی‌خبرند.

هوش مصنوعی: کسی که در وجودش شور و عشق و مستی احساس نمی‌شود، در واقع هیچ کششی به سمت عشق و حال و هواهای معنوی ندارد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که تنها یک تصویر از خودپرستی بر صفحه‌ی وجود ما حک نشده است و تنها کسی می‌تواند به حقیقت و وجود برسد که نشانه‌ای از وجود را در خود نداشته باشد. به عبارت دیگر، خودخواهی مانع از درک واقعیات و رسیدن به حقیقت است.

هوش مصنوعی: آثار او چنان بلند و بزرگ است که هیچ احتمال پست بودن ندارد، مانند اینکه دست شیر یزدان، از همه دست‌ها بالاتر است.

هوش مصنوعی: بیشترین قدرت و دلیرترین فرد در دریا بی هیچ رقیبی، به جنگ با دشمن برو و بت‌ها را از بین ببر، همچنان که کعبه را از ریشه برمی‌داری.

هوش مصنوعی: در نبرد با دشمن، مردانی همچون آهن هستند که در آتش جنگ می‌سوزند و در میدان نبرد از خود قدرت و شجاعت نشان می‌دهند. آنها با جرأت و شهامت در صفوف دشمن نفوذ می‌کنند و مانند شیر در میدان می‌جنگند.

هوش مصنوعی: به دلیل قدرت و توانایی او، روز سختی که بر سر ستمگران می‌آمد، چون شب تاریک و ظلمانی می‌نمود و تمامی حائل‌ها و موانع را می‌شکافت و از میان برمی‌داشت.

هوش مصنوعی: در جنگ‌های اسلامی، شیران (شجاعان) با سختی‌هایی مواجه شدند و در تلاش برای مبارزه با نفس خود، به پیروزی‌های روحانی دست یافتند و نفس خود را تحت کنترل درآوردند.

هوش مصنوعی: رواج تصوف به کمک فقیران، باعث شد که صفیعلی شه به افتخار و احترام پیران نائل گردد.

هوش مصنوعی: در مسیر عرفان و پیوند روحانی، افرادی که دستگیر و یاری‌گر هستند، به گونه‌ای عمل می‌کنند که به کسی که به طور کامل از هستی خود محو شده، حیات و بقایی می‌بخشند.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی درک بهتری از فنا و نابودی درویشان پیدا کنی، کافی است که کمی از خودخواهی و خودپرستی پا کنار بگذاری و به خودت کاهش بدهی.

هوش مصنوعی: از عمیق‌ترین درک واقعیت خود، خود را نمایان کن؛ زیرا با حقیقت و یقین، بر بدگمانی فائق خواهی آمد و به پایداری دست می‌یابی.

هوش مصنوعی: اگر چشم شیطان را ببندی، او فقط می‌تواند یک انسان را ببیند که دارای دانشی از اسم‌هاست. اگر این را بفهمی، حقیقت را درک کرده‌ای.

هوش مصنوعی: به جای احمد، مرتضی به خواب رفته است، زیرا او به کمال رسیده است. وقتی که خود را از جهان آزاد کرد، بهشتی فراتر از آنچه که وجود داشت را پیدا کرد.

هوش مصنوعی: این جمله به مفهوم آن است که تا زمانی که عارف نکته‌ای را درک کند، به حقیقتی عمیق از خویش و وجود آدمی دست می‌یابد، به این معنا که از حالت زوال و فنا عبور کرده و به کمال و ظهور واقعی خود نائل می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر کسی دچار کمبود ویژگی­‌هایی است، باید بداند که اگر کمی به خود اضافه کند، می‌تواند از این وضعیت خارج شود و خود را نجات دهد. این نکته نشانه‌­ای است که دلیلی بر این تغییر و تحول است.

هوش مصنوعی: در دو مرحله از سفر حج، او به سوی مکه رفت، اما تنها بود. این نشان می‌دهد که هیچ‌کس او را نمی‌شناخت و فقط او بود که در واقعیت وجود داشت.

هوش مصنوعی: در دستانم چیزی بیشتر از یک کاه نیست و اگر این جهان و همه آنچه در آن است دشمن من باشد، با وجود آن، همین دشمن بزرگ هم از من نخواهد توانست تکان بخورد.

هوش مصنوعی: زمانی که دریا به خروش می‌آید، همه چیز از جمله خاری و کاهی و کوهی در کنار هم قرار می‌گیرند و هیچ تفاوتی بین آن‌ها نیست.

هوش مصنوعی: شخصی در جنگ به دشمنی که بدی او را می‌شناسد، حمله کرد. اما با وجود این که این فرد بدذات بود، نتوانست در خود تغییری ایجاد کند و از رفتار زشت او متاثر نشد.

هوش مصنوعی: او دستور داد که از کشتن او دست بردارند و بازویش را گشود. آیا کسی از ویژگی‌های نیکوی او خبر دارد؟

هوش مصنوعی: تنها کسی می‌تواند به درک عمیق و روحانی برسد که با فضای معنوی و پاک اطرافش مرتبط باشد و در این مسیر، نصایح و آموزه‌های عارفان واقعی را دنبال کند.

هوش مصنوعی: وقتی که به خوش‌شانسی و فرصت خوبم رسیدم، در میخانه‌ای را دیدم که شعله‌های جذابی در حال سوختن بودند و همه چیز به زیبایی و حکمت می‌چرخید.

هوش مصنوعی: هر کسی که از راه می‌رسید، با دوست دلنوازش می‌نشست و جرعه‌ای از باده‌اش می‌نوشید.

هوش مصنوعی: وقتی که از شادی و سرخوشی خود بی‌خبر شدی و عقل را رها کردی، سرانجام دنیایی جدید و متفاوت را تجربه کردی که از زیبایی‌ها و زندگی‌های اشرافی پر است.

هوش مصنوعی: چهره آن موجود همچون خورشید درخشان است، صفات او باعث شده است که وجودش از زندگی مادی دور باشد و به حیات حقیقی متصل گردد.

هوش مصنوعی: روح و جان از تن جدا شده و دل ما در حالتی می‌سوزد که به شوری عمیق فرورفته است، بی‌خیال از گذشته و آینده.

هوش مصنوعی: با چنین پادشاهی، من به مرتضی خدمت گزارم و یقین دارم که درویش هستم، نه بر اساس گمان و توهم شیطانی.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که افرادی که فقط به ظواهر و حدس و گمان‌ها توجه می‌کنند، به خاطر دلایل خاص خود، عذرخواهی‌پذیر هستند. آن‌ها به دورویی و ریاکاری روی آورده‌اند و به همین دلیل مشهور شده‌اند. در واقع، آن‌ها به ظاهرسازی و بازی کردن با احساسات و افکار دیگران مشغولند.

هوش مصنوعی: افراد دنیاطلب و فریب‌خورده به زیورهای ظاهری و زیبایی‌های جسمانی مشغولند و همواره از حقیقت و اهل معنویت دور می‌شوند.

هوش مصنوعی: زمانی که زیبایی‌های فخر و جودش مانند شب است، نورهای آن با ولی حق در جنگ بر طبق خواسته‌های سفیانی هستند.

هوش مصنوعی: صلح و جنگ هر دو نیاز انسان‌ها هستند و در نهایت همه به دنبال تأمین نیازهای اولیه خود یعنی نان و معیشت هستند. مهم این نیست که افراد در موقعیت‌های مختلف مانند معاویه یا سلیمان قرار بگیرند، بلکه آنچه اهمیت دارد این است که در زندگی، همواره باید به دنبال رفع نیازها و معیشت باشید.

هوش مصنوعی: کسی که از همهٔ خواسته‌ها و تمایلات دنیوی جدا شده است، باید بداند که او همانند یک قهرمان واقعی در هر موقعیتی، آمادگی مواجهه با چالش‌ها را دارد.

هوش مصنوعی: زمانی که نوبت جنگ رسید، پسر زال باید به میدان برود و در این لحظه، وقت کارهای بزرگ و الهی است.

هوش مصنوعی: امروز به واسطه تجربه‌ام از همه مردم جلوتر هستم و از دنیا بی‌نیاز و بدون هیچ گونه دل‌نگرانی و طمعی زندگی می‌کنم.

هوش مصنوعی: من را فراموش نکن که در ظاهر شاید گوشه‌گیر و فقیر به نظر بیایم، اما از دنیای دیگران جدا نیستم و ارتباطی با آن‌ها دارم.

هوش مصنوعی: رفتار و ویژگی‌های هر فرد مانند نوشته‌ای است که پیش روی من است و اگر کسی ویژگی‌های انسانی داشته باشد، بسیار نادر است.

هوش مصنوعی: نخستین ویژگی نیکویی راستگویی است و دومین آن انصاف. هر کسی که این ویژگی‌ها را داشته باشد، دلش از هر آلودگی پاک است و حق او روشن و صاف خواهد بود.

هوش مصنوعی: قلبی که از ناحق خالی و پاک است، در اوصافش کامل است و کسی که از حق بهره‌مند است، ویژگی‌هایش نیز بی‌نقص و دارای لطف و رحمت است.

هوش مصنوعی: زمانی که لطف و رحمت خداوند به مردی دست می‌دهد، او در مقام والایی قرار می‌گیرد که می‌تواند به عنوان یک نبی کامل یا شخصیتی مهم و برجسته شناخته شود. این شخص به گونه‌ای است که برای دیگران مایه هدایت و رشد است.

هوش مصنوعی: داستان خلافت را فراموش کن و از آن نگران نباش. نباید درباره فدک و مسائل آسمانی صحبت کنی.

هوش مصنوعی: اگر وجود هر انسانی مانند پدر بزرگوار باشد، پس باید با اعتماد به نفس و افتخار در عالم حاضر شوی و به خودت احترام بگذاری.

هوش مصنوعی: در جایی که میخانه قرار دارد، خود را از هر حجاب و پوششی آزاد کن و با قلبی پاک و آماده وارد شو، زیرا برای رسیدن به این مکان نیاز به لباس‌های ظاهری نیست.

هوش مصنوعی: ای جان، بدان که جایگاه شناخت و آگاهی در خانقاه و مسجد محدود نیست، زیرا ذات واحد و بی‌همتا بر مکان و زمان محدود نمی‌شود.

هوش مصنوعی: دل، مکان و مرکز توحید است و چنین مکانی، معبد و زیارتگاه نیست. دیر و کعبه فرقی ندارند اگر در آنجا فردی به یکتایی خداوند اعتقاد نداشته باشد.

هوش مصنوعی: تیغ و نی چه فایده‌ای دارد وقتی که بازوی یک مجاهد وجود ندارد؟ پس در اسلام، معنی واقعی مسلمانی به عملکرد و تلاش در راه حقیقت برمی‌گردد.