هوش مصنوعی: من تو را در هر جایی شناختنم، ای معشوق زیبا، بدون هیچ زینت و تزئینی و بدون نشان‌های اضافی.

هوش مصنوعی: اگر چه صورتت را با پرده‌های زیادی بپوشانی، اما اگر یک‌باره پرده‌ها را کنار بزنی و چهره‌ات را نمایان کنی، تمام اسرار و رازها را آشکار خواهی کرد.

هوش مصنوعی: هیچ تفاوتی برای من ندارد که چیزی پنهان باشد یا آشکار؛ در تاریکی تو را به گونه‌ای می‌شناسم که در روشنی‌ها.

هوش مصنوعی: به میکده وارد شدم و دیدم که تو در آنجا بودی، در جمع شادمانان که مشغول نوشیدن شراب و پیمانه بودند.

هوش مصنوعی: در کعبه حاضر شدم و همه جا تو بودی، در واقع مشاهده کردیم که داستان تو برای جمعیت روایت می‌شود.

هوش مصنوعی: در موهای آشفته‌ات دیوانه‌ام، تو در خانه‌ی خدا تسبیح بودی و در میخانه کمربند.

هوش مصنوعی: وقتی که تو خود را به من نشان دادی، من در زیبایی‌ات غرق شدم و فقط به تماشای تو مشغول بودم.

هوش مصنوعی: من همیشه در کنار تو بودم و همچون سایه‌ای به دنبال زیبایی‌ات راه می‌رفتم.

هوش مصنوعی: در حالی که به نظر می‌رسید آرام هستم، وجود تو در من تحرک ایجاد کرده بود. عشق تو باعث شد که از خانه‌ام خارج شوم و به سمت بازار بروم.

هوش مصنوعی: قبل از آنکه در بیابان تنهایی و دوری از تو سرگردان شوم، دوست دارم که از دور به زیبایی تو نگاه کنم و تو را ببینم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم در میان جمعی که دورم هستید، شناخته شوم و وقتی به گرد شما می‌آیم، احساس می‌کنم که رسوای عشق شما شده‌ام.

هوش مصنوعی: در جمع عاشقان، از شراب تو سرمست می‌شوم و با حال خراب خارج می‌شوم.

هوش مصنوعی: در خیابان تو حال و هوای خوبی داشتم، من به خاطر زیبایی‌ات به دنبال تو بودم و تمامی افکارم تنها به تو معطوف بود.

هوش مصنوعی: من رو به تو دارم، نه به سمت دیگر. این آبی که در کوزه و جام است، در واقع به خاطر توست و در جستجوی توست.

هوش مصنوعی: دل به خاطر زیبایی و جذابیت موهای او در تنگنای عشق قرار دارد و به همین دلیل اکنون ناچار است که به این عشق ادامه دهد.

هوش مصنوعی: در روزی که تو در بین ما نبودی، نشانی از جهان و آسمان‌ها وجود نداشت و عشق‌ورزان زیادی در دام احساس گرفتار بودند.

هوش مصنوعی: عشق تو به من آموخت که چگونه در پنهان بمانم، مشابه کسی که گنجی از درد عشق تو را در دل خاک مدفون کرده است.

هوش مصنوعی: اگر خاک شوم، نسبت به این موضوع نگران نیستم؛ زیرا از خاک شدن، می‌توانم دوباره به افلاک (عوالم بالاتر) برسم.

هوش مصنوعی: همچون آینه‌ای که چیزها را منعکس می‌کند، تو نیز به زیبایی درخشیده‌ای و هر چیزی در آن تصویر واضح و نمایان شده است.

هوش مصنوعی: اشیاء فقط نمودهایی از ویژگی‌های فراوان تو هستند که در آینه‌ی وجود، زیبایی تو را به نمایش می‌گذارند.

هوش مصنوعی: جز مو، هیچ چیز دیگری در زلف، خط، ابرو و مژگان وجود ندارد. همچنین، غیر از آب، شط و جوی و حتی زحمت، چیزی دیگر نیست.

هوش مصنوعی: زمانی که لب‌های تو به خنده باز شدند و صحبت شروع شد، دیگر عقل به وسواس و خیال‌پردازی فرو رفت.

هوش مصنوعی: کسی که از دهان دور است، چگونه به تو رسید؟ این همه سخن و لبخند از کجا آمده است؟

هوش مصنوعی: موجودی که به حکمت و اندیشه دست یافته، به من گفت که چگونه می‌توان در آینه نشانه‌ها را مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: در مسیر پیامبر، جان عزیزش را فدای او کرد و در کنار او، به عنوان یک خدمتکار خوابش برد.

هوش مصنوعی: راه و رسم حقیقت به طور کامل نمایان شد که چگونه باید نفس را از خود خواهی و نادانی رها کرد.

هوش مصنوعی: نیکو بودن رهبری و هدایت از شخصی با ناپاکی و فساد حاصل نمی‌شود، هر کس که در کارهای بیهوده و بی‌هدف غرق شده باشد، نمی‌تواند رهبر مناسبی برای دیگران باشد.

هوش مصنوعی: حکمت و قضا و قدری که به انسان‌ها می‌رسد، ناشی از تأثیرات گوناگون است و همیشه از یک منبع اصلی نشأت می‌گیرد. تغییرات در زندگی افراد هم به همین منبع مرتبط است و کسی که از این تغییرات دور باشد، در حقیقت از آن منبع جدا شده است.

هوش مصنوعی: با قدرت و زور، قنبر (یکی از شخصیت‌های مشهور) می‌تواند مانع حمله شیر (نماد قدرت و سلطه) شود و در مقابل، چرخ زمین نیز از حرکت بازمی‌ایستد.

هوش مصنوعی: شما باید با اراده‌ای قوی در جنگ شرکت کنید و به اندازه‌ای برای رویارویی با مرگ آماده باشید که بتوانید جان خود را فدای دیگران کنید.

هوش مصنوعی: هرگز نشنیدیم که از مردان قبایل، یک نفر با زره‌ای در مقابل حریفش ایستاده باشد.

هوش مصنوعی: در میدان جنگ به اندازه جشن و شادی در مهمانی‌ها خوشحال و شاداب است. جنگ برای او همانند محافل و جمع‌های خوشی می‌باشد.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده که او به خاطر ویژگی‌های خاص خود از دیگر مشاغل و کارها متمایز است و فعالیت‌هایش نشان‌دهنده مقام و صفات اوست. یعنی شخصیت و رفتار او، به عنوان یک معیار، او را از سایرین جدا می‌کند.

هوش مصنوعی: روزی که برای جنگ و مبارزه آماده می‌شدند، آن روز از روز نوروز که جشن و شادمانی است، پیروزمندتر بود.

هوش مصنوعی: شیران که شکارچی هستند، در میدان نبرد از یوزها هم کمتر نمی‌جنگند و با شمشیرشان آتش را به جان عالم می‌افکنند.

هوش مصنوعی: آتشینی که باعث سوزاندن بدن دشمن می‌شود، همانند جرقه‌ای است که روح خسته شیطان بدذات را نابود می‌کند.

هوش مصنوعی: در روزی که در میدان جنگ رنگ و نوار خاصی را به نمایش می‌گذاشت، دل از دلیران و قهرمانان قوی و جنگجو می‌رفت.

هوش مصنوعی: از سنگینی و سختی رفتار کسانی که به او حمله می‌کنند، احساس سنگینی و فشار می‌کند و در واقع این فشار به گونه‌ای است که همچون سنگی بر سنگ دیگر کوبیده می‌شود.

هوش مصنوعی: او هنوز به سمت جنگ نیامده بود و از هر سو علم کفر و نفاق برپا بود.

هوش مصنوعی: ابر در حال بارش می‌باشد و مانند دریایی از آتش، پرجنب و جوش و قوی است و مانند پیشتاز و فرمانده‌ای عمل می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر از مرگ و فرشتگان آن خبر می‌داشتیم، روح چه کسی سریع‌تر گرفته می‌شود؟!

هوش مصنوعی: هر گوشه از دشت من به رنگ خون جوانانی است که در روزگار جوانی خود، همچون گل‌های شقایق در آن می‌درخشیدند.

هوش مصنوعی: قبل از آنکه در میدان جنگ تصمیم به سوار شدن بگیرد، شیران پیروز و شکارچیان قدرتمند آماده هستند.

هوش مصنوعی: کسانی در جاهای دورافتاده و پنهان زندگی می‌کنند، یا در محیط‌های خطرناک و دشوار به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: دلیران در عقب دره و دیوار، با وجود اینکه نترس بودند، با وضعیتی روبرو شدند که به نظر می‌رسید متواری شده‌اند و در حال عقب‌نشینی هستند.

هوش مصنوعی: در صحنه نبرد و در تلاش و کوشش، در اطراف آینه‌ای که به خاطر گرد و غبار و آلودگی، جلوه‌اش کم‌رنگ شده، حرکت می‌کرد.

هوش مصنوعی: از هیاهو و سر و صدای پر سر و صدا، و اینکه افراد در حال آسیب زدن و مجازات کردن هستند، هوش و درک مؤثر و قوی افرادی که دارای قدرت و توانایی هستند از بین می‌رود.

هوش مصنوعی: او پس از بارها خشم و عصبانیت، به آرامش رسید و تبدیل به کسی بزرگ و شجاع شد.

هوش مصنوعی: تیغ او همچون باد خزان است که با مهارت برگ‌های درختان را به صورت نامنظم و بی‌نظم می‌ریزد.

هوش مصنوعی: سر مرد درهم ریخته و بدنش از روی اسب به زمین افتاده است؛ او در حالتی غم‌انگیز و نابسامان به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: این مضمون به توصیف جسمی پرداخته که از هر ناحیه پر شده و سر و سینه و کتف و کف آن به شدت در هم ریخته و متراکم است. گویا جسمی در حالت تودرتو یا به هم پیوسته قرار دارد و به نوعی بار سنگینی را حمل می‌کند.

هوش مصنوعی: به زمانی که چشمم به سپاه منظم و ردیف، و سواران هم‌پوش و با نژادهای مختلف افتاد، متوجه شدم که این جمعیت چقدر با وقار و زیبا هستند.

هوش مصنوعی: این بیت به ارتباط بین جسم و روح اشاره دارد. در آن گفته می‌شود که جسم بدون روح مانند یک سوارکار بدون مرکب است و روح نیز از اجساد به‌طور کلی بی‌نظم و بی‌ارتباط به شمار می‌رود. در واقع، روح و جسم در تعامل با یکدیگر هستند و وجود یکی به دیگری وابسته است.

هوش مصنوعی: در اینجا سخن از دو تصویر متفاوت است. اولی اشاره به دشت و کشته‌هایی دارد که بر روی زمین افتاده‌اند و دومی به اسبی می‌پردازد که در یک لحظه از بارهای سنگین آزاد شده و احساس سبکی می‌کند. در واقع، هر دو تصویر نشان‌دهنده‌ی حالاتی از نبود و فقدان و یا رهایی است.

هوش مصنوعی: از درهم‌ریختگی و شلوغی و تلاش و عبادت، زمینش مانند جیوه در حال لرزش بود.

هوش مصنوعی: اگر میدان جنگ پر از رستم‌های زابل بود، هیچ‌کس جز سوارکار و اسب او چیزی نمی‌دید.

هوش مصنوعی: او مانند باران بر زمین می‌ریخت و موها و تاجش را به سرقت می‌بردند و دست‌ها و کلاه‌های زینتی را می‌دزدیدند.

هوش مصنوعی: هر زمان که او در میدان نبرد قصد مبارزه داشت، صدایش به قدری رسا و نیرومند بود که رنگ روی جنگجویان شجاع به زردی می‌گرایید.

هوش مصنوعی: هر کس از قدرت و عظمت او متاثر شده و جانش از حس شگفتی پر شده است، مانند جبریلی که از مقام او جداست و هیچ‌کس به اندازه او در ستایشش گویا نیست.

هوش مصنوعی: او می‌گفت در این دنیا تنها همین شمشیر و همین مرد وجود دارد و در این سرزمین جز او کسی نیست.

هوش مصنوعی: این سخن به گونه‌ای است که می‌تواند قدرتی به‌دست دهد، مانند تیزی که از برق می‌گذرد. این برق هم از سمت مغرب می‌آید و هم از سمت مشرق.

هوش مصنوعی: در این لحظه، نور و درخشش یک بارقه، به قدری قوی است که هر بار که به وجود می‌آید، تغییرات زیادی در جهان به وجود می‌آورد و باعث می‌شود هر لحظه ما در دریایی از خون و هیجان غرق شویم.

هوش مصنوعی: اگر ابر نبارد، وقتی که درختان و زمین به آب نیاز دارند، دشت‌ها را با کوه‌ها و دامنه‌ها هموار می‌کند و همه چیز را یکسان نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر به سر و شانه‌ات ضربه‌ای بزنی، برای حفظ ناموس به زمین می‌افتی، همان‌طور که نور یک فانوس به تاریکی می‌تابد.

هوش مصنوعی: اگر دشمن بداند که گیو و فر کاوس از وجود خود ناامید هستند، در آن شرایط هم باید بهتر از پیش تلاش کند.

هوش مصنوعی: او از نظر زیبایی و جلوه به قدری برجسته است که اگر تیر بر پر طاوس را با او مقایسه کنیم، او زیباتر و جذاب‌تر خواهد بود. همچنین، دم تیغ (نوک تیز و برنده) در برابر لب‌های دلدار، به گونه‌ای است که زیبایی او بیشتر و دلرباتر به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: او بی‌هیچ ترس و تردیدی با سرعت در میان مشکلات پیش می‌رود، گویی که از دریاهای پرخطر و خطرناک عبور می‌کند.

هوش مصنوعی: نیروهای قوی و جنگجو در میدان غم به یکباره پراکنده و بی‌اهمیت شدند.

هوش مصنوعی: این بیت به تصویر کشیدن این ایده است که زندگی و سرنوشت انسان‌ها به طور مداوم تحت تاثیر عوامل غیرقابل کنترل قرار دارد. مانند یک غربال که عمر انسان را به تدریج و به صورت ناگهانی کاهش می‌دهد یا همچون ابری که به‌ناگاه باران می‌بارد و همه‌چیز را تحت تاثیر قرار می‌دهد. به عبارتی، انسان در مقابل تقدیر و زمان هیچ‌گونه تسلطی ندارد و سرنوشت او به دست عوامل خارجی رقم می‌خورد.

هوش مصنوعی: بسیاری از اسب‌های بی‌صاحب در بیابان‌ها خسته و سرگردان بودند و افسارشان در هر سمت جدا شده بود.

هوش مصنوعی: آن گروه مانند انبوهی از پرندگان شکسته پر، به هر سو روانه شده‌اند و در مسیر نابودی پیش می‌روند.

هوش مصنوعی: در هر قدم، قربانیان و افرادی که به زمین افتاده و گرفتار شده‌اند، بیشتر از تعداد امواج دریا و ریزش سنگ‌ها از کوه هستند.

هوش مصنوعی: در میدان جنگ، او با عزم و اراده‌ای قوی آماده می‌شد، هرچند که دشمن در صفوف زیاد و قدرتمند مقابلش قرار داشت.

هوش مصنوعی: او عادت داشت که به تنهایی می‌رفت، زیرا تنهایی‌اش برای او کاملاً مشخص و نمایان بود.

هوش مصنوعی: یار، دوست و همراه همه‌ی انسان‌هاست و از نظر ذات و وجود، یگانه و بی‌نظیر است. همچنین، تجلی وحدت خود را در آیات و نشانه‌ها نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: این تلاش و کوشش او به گونه‌ای بود که حتی اصغر هم به نوعی در حال جهاد است، و این جهاد او نسبت به دیگران بزرگ‌تر و مهم‌تر است.

هوش مصنوعی: کشتن نفس یعنی کنترل و تسلط بر خواسته‌ها و میل‌های خود. پیامبر فرموده‌اند که باید بر نفس خود به گونه‌ای چیره شویم که مانند تسلط بر کافران باشد.

هوش مصنوعی: در اینجا به تصوری اشاره شده است که در آن، رویدادها و وضعیت‌ها تحت تأثیر قهر و قدرتی قرار دارند. به نوعی، نشان‌دهنده تسلط و دوباره به دست آوردن حالت کنترل است، به ویژه در برابر چالش‌ها و مشکلاتی که ممکن است وجود داشته باشد. این بیان، نمادی از جنگ و نبرد با دشمنان و چگونگی پیروزی بر آن‌هاست.

هوش مصنوعی: در دو جهان، دست دو دشمن بسته شد و حق، او را شاه خواند. در این دو نبرد، او به عنوان شیر خدا شناخته شد.

هوش مصنوعی: در آن مبارزه، هیچ‌کدام از ما نتوانستیم راهی برای دشمن پیدا کنیم. مانع بزرگی ایجاد شد که دشمن از آن خبر داشت و نمی‌توانستیم به او نزدیک شویم.

هوش مصنوعی: همه راهروان نشان دادند که کارها را به دلخواه خود انجام می‌دهند، مانند مسیری که به آن‌ها می‌سازد و برایشان مناسب است.

هوش مصنوعی: حکما و بزرگان می‌گویند که آن زیبایی معروف به روشنی درآمده و درخشش خود را از چهره پنهانش آشکار کرده است.

هوش مصنوعی: مشخص است که همان شکوه و نور وجود داشته است و مردم به دلیل آشنایی با او در کنار هم قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: از آن جلوه‌ای که در آینه منصور ظاهر شد، صدای «من حق هستم» هنوز از آن ریشه باقی مانده است.

هوش مصنوعی: ای کسی که در هر زمان و دوره، مانند یک شاه در رهبری و سرپرستی، به مردم هدایت و آموزش می‌دهی و فیض و نعمت را به آن‌ها می‌رسانی.

هوش مصنوعی: در فقر و نیاز، وجود تو به عنوان نشان و نشانه‌ای است از رحمت تو. هر لحظه که می‌گذرد، امید به لطف و عنایت تو در دل‌ها روشن است.

هوش مصنوعی: بخشیدن خطاها و اشتباهات دیگران به تو بسیار شایسته است، زیرا او به خاطر لغزش‌ها و عیب‌هایش اعتراف کرده است.

هوش مصنوعی: من در باغستان تو مانند یک گیاه بودم و با ستایش تو، به گل تازه و با ارزشی تبدیل شدم.

هوش مصنوعی: عشق و محبت تو به من اجازه نداد که تسلیم شوم و تحت تأثیر قرار بگیرم. کسی که به حق به تو مرتبط است، هرگز شکست نمی‌خورد.

هوش مصنوعی: اکنون به تو وابسته‌ام، چه زشت باشم و چه زیبا. در باغ محبوب تو جای دارم، حتی اگر گیاه لطیفی باشم یا خار و خاشاک.

هوش مصنوعی: اگر انگشت تو بر پیشانی‌ام بنویسد، بدان که من یکی از خاکیان روی زمین هستم.

هوش مصنوعی: با وجود تمام عیب‌هایی که در خود داشتم، مطمئنم که تو آن‌ها را پوشاندی و از آن وضعیت به شکلی دیگر گذر کردی.

هوش مصنوعی: حیرت نیست که تو موجودی بزرگ و شایسته‌ای و من موجودی ساده و بی‌ارزش، چون تو همه چیز داری و من هیچ چیزی ندارم.