هوش مصنوعی: در دنیا هیچ چیزی به اندازه نگاه خیره انسان عجیب و شگفت‌انگیز نیست.

هوش مصنوعی: زندگی به او نیش‌ها و زخم‌های مکرر می‌زند، اما او همچنان بی‌وقفه به دنبال لذت و خوشی است و نمی‌تواند دست از آرزوهایش بردارد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از دنیا کم کنی، از آن به تو نخواهد رسید و هیچ چیز اضافه‌ای هم نخواهی یافت، چون دنیا خودش به اندازه کافی فشار بر تو می‌آورد.

هوش مصنوعی: دوستانت به خاطر غم و اندوهی که دارند، نتوانسته‌اند شادی تو را خراب کنند. شاید خبر تلخ غم آنها را نشنیدی که بر شادی تو تأثیر بگذارد.

هوش مصنوعی: اگر تمام مال و ثروت را در عمرت جمع کنی اما نتوانی از آن بهره‌ای ببری، تنها بار سنگینی بر دوش‌های خود احساس خواهی کرد و جز غم چیزی نصیب تو نخواهد شد.

هوش مصنوعی: تو برنج زیادی را جمع کرده‌ای و به راحتی می‌خوری، در حالی که هیچ زخم و درد نداری که درمانش کنی.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌گوید که ارباب مرده است، زیرا از او برای من وسایل زندگی فراهم شده است.

هوش مصنوعی: هیچ کسی نمی‌تواند به یاد تو باشد مگر آنکه بفهمد به چه چیزی دست یافته‌ای. وقتی کارها و اعمالت به شکل واقعی در آمده‌اند، این نشان‌دهنده وجود و نتیجه تلاش‌هایت است.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانستی که حقیقت انسان چیست؟ او از نظر اصلی خود بر دیگران برتری دارد و در واقع، سرآمد همه چیزهاست.

هوش مصنوعی: هر کسی به اندازه‌ای که از وجود و قابلیت‌های خود بهره برده است، موقعیت و مقامش مشخص می‌شود، چه این بهره‌برداری واضح باشد و چه به صورت ناپیدا و مخفی.

هوش مصنوعی: به واسطه‌ی تأثیر خود، ستاره‌ها و آسمان‌ها به سمت او حرکت می‌کنند و اسب‌های سیاه و سفید نیز زیر پای او به جلو می‌روند.

هوش مصنوعی: هرچقدر هم که زیبایی‌ها و هنرهای مختلف وجود داشته باشد، باز هم شگفت‌انگیزتر از تصویرهایی که در ذهن تو نقش می‌بندد، هنر حکمت و دانش است.