هوش مصنوعی: او در حال رفتن بود و در دل خود می‌گفت که سکوتش، نشانه‌ای از رفتن و صحبت کردنش است. این در حالی است که دل‌ها همه در حال هیجان و تلاطم هستند.

هوش مصنوعی: چشمان پر التهاب او همچون آهنگ نبرد به دل می‌نشست و موهای زره‌پوشش به گونه‌ای او را در کنترل خود می‌گرفت.

هوش مصنوعی: با چشمان زیبا و مژه‌های دل‌نوازت، مرا درگیر آرزوهای جانسوز و خطرناک کن، همان‌طور که ابروهای قوس‌دار تو همچون کمانی زورمند است.

هوش مصنوعی: از نگاه این معشوق، همۀ مردم شهر به او بیمار شده‌اند و همه به خاطر لبان زیبای او، مجذوب و مدهوش شده‌اند.

هوش مصنوعی: در این بیت، به زیبایی و جذابیت یک دختر سیاه‌مو اشاره شده است. او با موهای بلند و شیک خود، توجه را جلب می‌کند و زیبایی‌اش به حدی است که همچون ماه شب، خیره‌کننده است. موهای او به قدری دلربا و زیباست که همه را به سمت خود جذب می‌کند.

هوش مصنوعی: جان ناتوان و بی‌رمق را پرورش دادن، و با دقت به خط سبز او نگاه کردن، دل را از او به دست آوردن، و از رنگ لبش مایه‌ای از روح گرفتن.

هوش مصنوعی: شخصیت مستقل و توانایی فردی او چنان جذاب و زیباست که علم و دانش را مانند دوشی بر دوش خود حمل می‌کند.

هوش مصنوعی: این بیت بیان‌گر نارضایتی و خستگی از وضعیت فعلی است. گوینده می‌پرسد که تا چه زمانی باید به دست آوردن شراب و لذت‌های آن ادامه دهد و این که تا چه مدت باید به شنیدن داستان‌ها و گفت‌وگوهای بی‌فایده گوش دهد. این احساس کلافگی و پرسش از معنای تکرار در زندگی را می‌توان در آن مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: در تلاش هستم تا از خداوند خواسته‌ای را طلب کنم که به واسطه‌ی آن، روزی در آغوش او قرار بگیرم.

هوش مصنوعی: ناپسند است که خوبی‌ها و پاکی‌هایی که میان دوستان برقرار شده، فراموش شود. امیدوارم که این پیمان و دوستی همیشه برقرار بماند و به فراموشی سپرده نشود.