هوش مصنوعی: می‌دانم که زلف او چگونه در هم می‌پیچد تا دل مرا به خاطر غم تو به دام بیندازد و قفل کند.

هوش مصنوعی: تنها دهانی که در زندگی به طور واضح سخن می‌گوید، را دیده‌ام و در غیر این صورت، هیچ نشانه‌ای از عمق زندگی و وجود نداشته‌ام.

هوش مصنوعی: خون دل حلال است اگر به خاطر دیدن تو ریخته شود، پس چه جای نگران کشته شدن به خاطر محبوبی که می‌تواند باعث افتادن دل می‌شود.

هوش مصنوعی: عرق بدن تو مانند شبنم بر روی گل تازه شکفته است.

هوش مصنوعی: وقتی که با نشاط و شادابی از خانه بیرون می‌آیی و در مسیر حرکت می‌کنی، در هر قدمی که برمی‌داری، سایه‌ی سر و قامت تو را می‌پوشاند.

هوش مصنوعی: لب‌های تو مانند ردپایی است که معما را بیان می‌کند و تنها زمانی می‌توان از آن درک کرد که خود مسئله‌ای مبهم و غیرشفاف باشد.

هوش مصنوعی: بیدارم که تو را در کنار خود ببینم، تا ببینم پری چگونه می‌تواند با انسان زندگی کند.

هوش مصنوعی: موهایت را به هم نزن، چون دل‌های عاشقان درهم ریخته و آسیب‌دیده‌اند و این کار باعث می‌شود که حالشان بدتر شود.

هوش مصنوعی: اگر نگاه تو بتواند صفی را از پا درآورد، شاید رستم هم از تیر کمان تو بیفتد.