هوش مصنوعی: در زمان آرامش و تنهایی، فقط با خدا سخن بگو و از حال خود با او سخن فرما، حتی اگر در نعمت و آسایش به سر ببری.

هوش مصنوعی: او می‌گوید که فقط داستان‌ها و سخنان او را می‌گوید و جز او در هیچ چیز نه‌تنها در ظاهر بلکه در درون خود نیز نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: در این زمان، جمعی که باید شلوغ باشد، آرام و خلوت است و تنها دلیلی که این آرامش را توجیه می‌کند، خودخواهی توست.

هوش مصنوعی: این جا، نه به خاطر شلوغی و جمعیت، بلکه به دلیل خالی بودن و بی‌حالی، دل آدمی تنگ و حسرت‌انگیز است. خانه و در هم که خالی باشد، جایی برای رفت و آمد و زندگی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: این خلوتی که ما در آن هستیم، نشان‌دهنده‌ی رفتار افرادی است که به بررسی و مدیریت منابع و دارایی‌ها مشغول‌اند.

هوش مصنوعی: عرفا در اینجا می‌گویند که هدف از جستجوی تنهایی و دوری از دنیا این است که به یک نوع واقعیت عمیق و واقعی دست پیدا کنند، واقعیتی که فراتر از ظاهر و صورت‌های بیرونی است. در خلوت می‌توانند به باطن و حقیقت اشیاء پی ببرند.

هوش مصنوعی: در جایی که تنها انسان با حقیقت و خداوند خلوت می‌کند، هیچ چیز دیگری نمی‌تواند وارد شود و نتیجه‌ای جز همان ارتباط عمیق و واقعی به دست نخواهد آمد.

هوش مصنوعی: او در مقام خلوتی قرار گرفت و حالتی دارد که در آنجا جز خود هیچ چیز دیگری مجال ندارد.