بخش ۳۱ - البارقه
شود ظاهر بسالک در اوایل
یکی نوری و گردد زود آفل
مرا آنرا بارقه خوانند سلاک
که بر دل همچو برق آید ز افلاک
ز افلاکم غرض گردون روحست
که از وی قلب سالک را فتوح است
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
شود ظاهر بسالک در اوایل
یکی نوری و گردد زود آفل
هوش مصنوعی: در ابتدای کار، روشنایی و امیدی وجود دارد که به سرعت کمرنگ و ناپدید میشود.
مرا آنرا بارقه خوانند سلاک
که بر دل همچو برق آید ز افلاک
هوش مصنوعی: مرا آن چیز را که به عنوان "بارقه" میشناسند، مانند نوری از آسمان میدانند که ناگهان بر دل میتابد و تأثیر میگذارد.
ز افلاکم غرض گردون روحست
که از وی قلب سالک را فتوح است
هوش مصنوعی: از آسمانها آنچه میخواهم، روح گردون است که از آن، دل سالک به موفقیت میرسد.