هوش مصنوعی: داستانی از یک عارف شنیدی، حالا کار را با دقت و خوب گوش کن.

هوش مصنوعی: شخصی در دنیا وجود دارد که خداوند او را به گونه‌ای می‌سازد که از هر چیز باخبر باشد، مانند ماهی که در آب از محیط خود آگاه است.

هوش مصنوعی: از طریق یقین و درک عمیقش، به راه و منزل و دستورات دینش می‌رسد، نه از طریق ادراک‌های سطحی و عادی.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که این موضوع هم نشان‌دهنده فهم عمیق عارف است که بر اساس دانش عرفانی او به‌دست آمده است.

هوش مصنوعی: تفاوت در دانش و بینش است؛ برخی تنها اطلاعات را دارند و برخی دیگر واقعیت‌ها را به وضوح مشاهده می‌کنند.

هوش مصنوعی: آن دانشی که برای عارف روشن و واضح است، برای دیگران از طریق گفتار و بیان است.

هوش مصنوعی: اگر تو کسی را که آگاه است، عالم بخوانی، از یک جنبه هیچ مخالفتی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: از طریق درک عارف، پرده‌هایی که بر چشم دلش بود، برداشته شد و حقیقت را مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: با کسب دانش، عالم به حقیقتی پی می‌برد و درخت بخشش پرثمر می‌شود.

هوش مصنوعی: این دانش متفاوت از سایر دانش‌هاست که می‌توانی بگویی صاحبش تنها به تشریفات و ظواهر می‌پردازد.

هوش مصنوعی: هیچ فرد با دانشی از این علم وجود ندارد که در مقام خاصی برگزیده شده باشد و راهی به این علم بر او گشوده باشد.

هوش مصنوعی: حقیقت دنیا برای مردم عادی به شکل ظاهری و رسمی از دین معرفی شده است و به همین دلیل مردم به آن ارادت و احترام می‌گذارند.

هوش مصنوعی: در واقع، جهان چیزی جز یک نقطه نیست و همین یک نقطه در هر موضوعی کافی و کفایت‌بخش است.

هوش مصنوعی: در اثر نادانی مردم، معانی بسیاری دچار تغییر و تحول شده است و در نتیجه حقایق تغییر یافته‌اند.