هوش مصنوعی: مراد از وجودی که به آن اشاره شده، وجودی است که در حقیقت واقعی نیست و تنها به صورت اضافی وجود دارد. این موضوع نه تصادفی است و نه غیرمجاز.

هوش مصنوعی: ظاهر موجودات در تعیین و مشخص کردن، احکام و ویژگی‌های دیگری دارد که هیچ کاهشی و کمبودی در آن وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اشیاء خود به خود و به صورت مطلق وجود دارند و به نام نور هر لحظه و در هر زمان، نمایان می‌شوند.

هوش مصنوعی: وجود خارجی به وجود آمد از نوری که در علم، بد به گونه‌ای ناشناخته و پنهان بود.

هوش مصنوعی: وجود واقعی انسان همانند نوری است که در جهان وجود دارد. هستی او به گونه‌ای است که در بروز خود، حقیقتی همچون سایه‌ای از نور در عالم وجود دارد.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که خداوند در نبی خود بیان کرده است که چطور وجود او مانند سایه‌ای گسترده و وسیع است که بر تمام اشعار و مفاهیم فضائل و معانی گوناگون حاکم است. این به نوعی اشاره به عظمت و بیکرانگی خداوند دارد که در زندگی و سخنان پیامبران مشهود است.

هوش مصنوعی: وجود به طور گسترده، به معنای ارتباط و پیوند با تمامی ممکنات است و این پیوند به نحوی نیست که با آنچه هست تعارض داشته باشد.

هوش مصنوعی: اگر وجود نداشته باشد، پس آن تاریکی که در برابر این نور بزرگ معروف است، وجود نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: هر تاریکی به یک هدف خاصی وجود دارد و منظور از آن، ناپدید کردن نور است.

هوش مصنوعی: اگر زمانی مقدر شده باشد که از جهتی نورانی شود، این به عظمت و شأن او برمی‌گردد.

هوش مصنوعی: ظلمت کفر در انسان شبیه تاریکی است که در آن نور ایمان وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اما تنها نور ایمان است که می‌تواند با این نور و تاریکی‌ها مقابله کند.