هوش مصنوعی: گلزار کربلا از گل تهی شده است و درختان آن دیگر شکوفه‌ای ندارند. از این سرزمین، آنچه برای تمام جهانیان باقی مانده، فقط خار و درد است.

هوش مصنوعی: خون پاک او آن چنان با خاک دشت آمیخته شده که بوی خوش عطر نافه از دوردست‌های کربلا به مشام می‌رسد.

هوش مصنوعی: ای دل، دل خود را با اشک و خون شستشو کن و خاک را پاک کن، زیرا این نوع گریه و اندوه، شایسته‌ی کربلا نیست.

هوش مصنوعی: پهنه آسمان به رنگ فیروزه‌ای درآمد، چون خون عقیق در کربلا جاری شد و رنگ سرخ شنگرف از زنگار آن سرزمین پاک گردید.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف تأثیرات عاطفی و معنوی زهرآگین و سوزان می‌پردازد که در نتیجهٔ حوادث کربلا به وجود آمده است. اشک‌هایی که به خاطر آن واقعه ریخته شده، به نوعی آتش دوزخ را خاموش می‌کند و در عوض، موجبات روشنایی و نور بهشتی را فراهم می‌آورد. در واقع، این اشک‌ها نماد همدردی و عشق به حق و حقیقت هستند که در نهایت به رستگاری و نیکی منجر می‌شود.

هوش مصنوعی: در بازار کربلا، حتی جان خود را به قیمت آب جاری می‌فروختند، اما کسی برای خرید نبود.

هوش مصنوعی: در اینجا، کسی به خاطر انصاف و عدالت، دلش را نمی‌دهد که ببیند در قیامت چه خواهد شد و اوضاع کار کربلا چگونه رقم خواهد خورد.

هوش مصنوعی: عمر ما به پایان رسید و این داستان را هنوز نگفته‌اید؛ که چطور زمان، درد و رنج کربلا را تحمل کرد.

هوش مصنوعی: عزیزم، در طول روز به هیچ وجه فرصتی برای خواندن ماجرای کربلا نبود.

هوش مصنوعی: دل وقتی از زحمت رها شود، دوباره از موفقیت‌ها شاداب می‌شود. اگر با اراده به سفر کربلا برویم، بار سنگین این سفر را به دوش خواهیم کشید.

هوش مصنوعی: هرگز در برابر مشکلات و سختی‌ها دست از صبر برندار، چرا که اگر به وجود مقدس کربلا نزدیک شوی، چیزی جز آرامش و امید نخواهی یافت.

هوش مصنوعی: هرگز از خاک او سر برنمی‌دارم مگر زمانی که بمیرم، حتی اگر چنگال‌های مرگ از همه طرف بر من فرود آید.

هوش مصنوعی: با این زبان چطور می‌توانم مصیبت‌های فراوان کربلا را توصیف کنم، جز اینکه فقط اندکی از آن‌ها را بیان کنم؟

هوش مصنوعی: ای خدا، امیدوارم به لطف و کرم تو، صفایی به من دهی و مرا در جمع زوار کربلا قرار دهی.

هوش مصنوعی: به خود نگاه نکن که چه اندازه در اطاعت دچار نقص و ذلت هستم، زیرا امید من به شفاعت از سوی شاه کربلاست.