هوش مصنوعی: تو گفتی که هیچ کس برای آن کشته، کفن تهیه نکرده است، با اینکه بدن او دارای دو پیراهن بود.

هوش مصنوعی: باد از خاک دشت به او لباس عزت و مقام بخشید، بعد از آنکه لباس خون و رنج به تنش پوشانده شد.

هوش مصنوعی: هرچند که زمان بسیار زیادی بگذرد، حتی نمی‌توان یک نکته از این تجربیات دردناک و مسائلی که من با آن روبه‌رو شدم را نوشت.

هوش مصنوعی: از نسل احمد، آن بدن رنجور که رنج‌ها را تحمل می‌کند، جمعی دیگر را به حیرت و پریشانی می‌اندازد.

هوش مصنوعی: کودکان بی‌خبر و ناامید، از روزهای پر دردسر و ناپسند که به یادگار مانده‌اند، در حال رشد و یادگیری هستند.

هوش مصنوعی: آن درد جان مانند خورشیدی است که در زمان کسوف پنهان شده و آن‌ها به گونه‌ای تابناکند که همچون مویی در میان شانه‌ها قرار دارند.

هوش مصنوعی: سرگشتگان مثل شکار شدگان حوادث هستند و به شدت در ترس به سر می‌برند. در حالی که وابستگان به مسائل و مشکلات، به راحتی مانند جواهرهایی که تنها با یک رشته به هم متصل شده‌اند، در یک وضعیت آسیب‌پذیر قرار دارند.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که آن چیزی که در ذهن شخصی که اسیر است وجود دارد، بیشتر مربوط به وضعیت و احساسات دیگران است و نه به تفکرات خود او. در عوض، افراد دیگر در این دسته بیشتر نگران غم و اندوه خودشان و افکار شخصی‌شان هستند.

هوش مصنوعی: آوای ساز از دل‌ها به آسمان می‌رسد و شعله‌ای که به صورت دود در می‌آید، از چشمان به‌سوی زمین سرازیر می‌شود.

هوش مصنوعی: در مورد خاندان پیامبر، آن طرف فقط به صحبت‌های تلخ و دشوار پرداخته‌اند و چیزی بهتر از آن به زبان نیاورده‌اند.

هوش مصنوعی: نفرین و بدگویی و سخنان زشت بر زبان، و همچنین تمسخر و کنایه و سرزنش در دل و زبان دیگران وجود دارد.

هوش مصنوعی: هر قدم او به اندازه‌ای بزرگ و حیرت‌انگیز است که مانند یک قیامت به نظر می‌رسد و همه، از هر قشر و جنسیتی، به تماشای او مشغولند و در حال گفتگو از او هستند.

هوش مصنوعی: یک فرد کجا و دو سرزمین پر از زیبایی و زینت کجا؟ یک دل کجا و بار دو دنیای پر از غم و اندوه کجا؟

هوش مصنوعی: به شدت غمگین و ناامید، در حضور بیگانه و آشنا، شمعی مانند او در هیچ جمعی وجود ندارد که در مقابلش بسوزد.

هوش مصنوعی: والی امر، تحت تأثیر و تمسخر افراد بد به سر می‌برد و حقیقت به وسیله گروهی که شناسایی واقعی حق را ندارند، نادیده گرفته می‌شود.