هوش مصنوعی: تا زمانی که اشک‌هایم به خاطر غم تو نریزد، هیچ حرفی از این موضوع در دفتر ننوشته‌ام.

هوش مصنوعی: دستی که این شعر را نوشت، نتوانست هیچ توضیحی درباره این اندوه بیاورد، زیرا غم تو آنقدر عمیق است که خون دل را به دم می‌آورد.

هوش مصنوعی: کائنات و جهان هستی به خاطر تو باقی مانده‌اند، وگرنه وجود تو به سمت نیستی می‌رفت.

هوش مصنوعی: هر شب در مجلس عزاداری تو صرف می‌شود تا روز قیامت، آسمان پر از ثروت و نعمت باشد.

هوش مصنوعی: برای درک دنیای غم و اندوه، انسان باید دید وسیعی داشته باشد، چرا که این اشک و گریه نمی‌تواند به راحتی کشتزار غم را در برگیرد.

هوش مصنوعی: آب چشم او به خاطر غم و اندوهش و ناله‌اش به خاطر دل شکسته‌اش، این نشان از احترام و محبت او به مهمان محترمش است.

هوش مصنوعی: اگر اشک چشم نتواند درون مرا آرام کند، پس از شدت عطشم از سر تا پا می‌سوزم.

هوش مصنوعی: از سرنوشت بد و از دشمنی که به نفعش فکر می‌کند، باید دوری کرد. دوست وفادار در میان این همه خطرات و مشکلات کم پیدا می‌شود.

هوش مصنوعی: سرنوشت حاکم شده بر دو طرف وجود انسان، یک طرفش به کارهای ناپسند مشغول است و طرف دیگر به امور مقدس و شریف.

هوش مصنوعی: در محفل جنگ و در دل غم اهل بیت، نظر او به سمت آدمی گناهکار و چهره‌اش به سوی خانه خداست.

هوش مصنوعی: در میان جمعیت نیرنگ بازان، تنها مانده‌ام و از این جمعیت، من کمترین و بی‌ارزش‌ترین فرد هستم.

هوش مصنوعی: اجزا و اجسام کوچک هنوز به هم متصل‌اند، اما شکل و ساختار او به خاطر ظلم و ستم از هم جدا شده است.

هوش مصنوعی: از درگیری و دشمنی، خیام به آتش سوخته است. چرا این خیمه‌ی آبگون (زیبا) برپاست؟

هوش مصنوعی: دوست یا دشمن، برای خدمت به فرزندان و دختران شاه، به دنبال طمع و منفعت هستند، در حالی که فرشتگان در حریم او در کمین نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: از آن راهی که promises of fortune به سرانجام نرسید، کسی حق را سرزنش نمی‌کند، اما اهل حق از این موضوع ناامید هستند.