هوش مصنوعی: اکنون آسمان تاریک و نامساعد بر سر من سایه افکنده و نشان از سقوط و شکست من دارد. این حال و روز من باعث شده که تاج و مقامم به زمین بیفتد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که من آنقدر تحت تأثیر این صحبت و رویدادهای حیرت‌انگیز قرار گرفتم که انگار هنوز نتوانسته‌ام به وقوع این حادثه، یعنی قتل تو، ایمان بیاورم و آن را بپذیرم.

هوش مصنوعی: با اینکه تو در برابر من به زمین افتاده‌ای، باز هم نمی‌توانم تو را به یاد بیاورم.

هوش مصنوعی: بدن در خاک افتاده و سرت بر نیزه‌هاست، اما هرگز فکر نمی‌کنم که در چنین وضعیتی باشم.

هوش مصنوعی: از برج بخت، سیاره‌های بسیاری به وجود آمده‌اند که ماه تاریکی را به همراه دارند. تا زمانی که چهره‌ات را از دید پنهان کردی، ای نور ازل.

هوش مصنوعی: هفتاد بار چرخ فلکی نامساعد به دور خود چرخید تا اینکه ستاره‌ی خوشبختی و سعادت بزرگ من روشن شد.

هوش مصنوعی: من رئیس مجلس خود هستم و شگفتا که از اول، ساقی زمان جز خون در ساغرم نریخته است.

هوش مصنوعی: شخصی که بسیار به مرگ خود علاقمند است، مانند کسی که به آب تشنه است، در حالت ضعف و اسیری خود را تحت فشار می‌بیند و از درد و رنج برادری که به او آسیب رسیده خسته و آزرده خاطر است.

هوش مصنوعی: اگر فرصتی داشتم، ای کاش می‌توانستم تمام جانم را به خاطر تو در یک لحظه تقدیم کنم.

هوش مصنوعی: در برابر دشمن شکست خورده‌ام و به هیچ جا جز مسیر مرگ راهی ندارم که به آنجا بروم، دیگر چاره‌ای برایم نمانده است.

هوش مصنوعی: ما به سمت شام در حال رفتنیم و تو به خاطر خطراتی که وجود دارد، نتوانستی همراه ما شوی و این موضوع هرگز به ذهنم خطور نکرده بود.

هوش مصنوعی: درد و رنجی که نمی‌توانم آن را توصیف کنم، همچنان برای همیشه در قلبم باقی مانده است، به خاطر داستان عون و جعفر.

هوش مصنوعی: تا روز قیامت، در هر دو جهان، همواره در حال برپایی و شور و هیجان هستم، به یاد شهادت عباس و اکبر.

هوش مصنوعی: پدربزرگ و پدرم در بهشت زندگی می‌کنند، اما من در خون و خاک غوطه‌ورم. از دشمنی که به خاطر غرور و حسد به من آسیب رسانده، نمی‌دانم کجا بروم.

هوش مصنوعی: او دوباره در کنار آن جسم زخمی نشسته و با چهره‌ای زیبا به آن نگاه کرد و گفت: ای برادر، جانم فدای تو!