هوش مصنوعی: وقتی کلاه زیبای آن شاه بر زمین افتاد، مانند این بود که تاج طلایی آسمان از سر قهرمانش پایین آمد.

هوش مصنوعی: سیاره‌های بزرگ مانند کیوان، تیر، زهره، بهرام و مشتری، با درخشش و زیبایی خود همچون خورشید و ماه، تاج زرینشان از سرشان افتاده است.

هوش مصنوعی: تاجی که بر زمین افتاده، از بالای سر ستاره‌ها تا پیشانی و چهره‌ات به خاک رسیده است.

هوش مصنوعی: در غم تو، دیر و حرم کهن سوخت و ویران شد. این چه عذابی است که در آن خوبی و بدی با هم آمیخته‌اند؟

هوش مصنوعی: در آسمان‌ها و عرش و کرسی و لوح و قلم، هر کدام به طرز خاصی دچار تغییر و حرکت شده‌اند.

هوش مصنوعی: این یک نور تاریکی است که در بین باورها و عدم باورها قرار دارد و این یک آتش سوزانی است که بر هر چیز خشک و تر می‌افتد.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه دشمن با تیرکمان و هدف‌گیری نادرست به تو حمله کرد، تیرش به هدف نرسید و همه چیز به خوبی انجام شد.

هوش مصنوعی: اگرچه من به خاطر خواهش تو کسی را نتوانستم به دست آورم، اما چرا دل‌های لطیف و مهربان از فریاد و نالهٔ تو سخت‌تر و محکم‌تر شدند؟

هوش مصنوعی: اگر عقل و فهمی بود، هیچ کس کور نمی‌ماند و اگر درکی بود، هیچ کسی هم کر نمی‌شد.

هوش مصنوعی: با استقامت و مقاومتی که دل آهنین دشمن دارد، چگونه است که تیر ننگ سنگ‌دلی بر دل سنگی او فرود می‌آید؟

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به خاطر غم زیاد توانایی شناخت خود را ندارد تا اینکه این غم و اندوه به صورت واقعیت در دنیا نمایان شود.

هوش مصنوعی: این زمین قدیمی قابل ترمیم نیست، چون سیلابی که به هر گوشه می‌ریزد، همه چیز را خراب می‌کند.

هوش مصنوعی: خون و ‌عاطفه به خاطر وطن و سرزمین از دل لجه‌پای به‌طور بی‌وقفه سرازیر شد و سیلاب دجله به هر جوی و جویبار جاری شد.

هوش مصنوعی: عشق و آرزوی بدون فکر و ناپخته به دشمنی که خیام نام دارد، او را به شدت آسیب‌دیده و سوخته کرده است. شعله‌های آتشین این عشق آنقدر قوی است که می‌تواند صد دوزخ را بسوزاند و از آن‌ها جرقه‌هایی به سمت پایین افکند.

هوش مصنوعی: وقتی که روح روشن او از بدن پاکش جدا شد، وجود و قالب هستی به خاک سپرده شد.