هوش مصنوعی: افکار و اندیشه‌های من پر از غم دوری و بی‌حالی شماست، و از تصور مشکلات شما به شدت دچار عذاب و ناراحتی می‌شوم.

هوش مصنوعی: من خود را به مرگ سپردم و دلی صبور دارم، هرچند از دل‌خوری شما به شدت دردم.

هوش مصنوعی: برای اینکه ناچار شدم همه را ناراحت کنم، چون من هرگز رضایت ندارم که به شما آسیب برسانم.

هوش مصنوعی: عباس از دنیا رفت و با غم و گریه یادگار شما را به جا گذاشت. او که مسؤولیت آبرسانی به دختران را برعهده داشت و علمداری شما را بر عهده داشت.

هوش مصنوعی: لطفاً از من غافل شوید، زیرا از این پس نوبت رهبری شماست و من دیگر نقشی ندارم.

هوش مصنوعی: زیباست گلی که از خون من به دست آمده و رنگ چهره‌ام زرد شده است، تا اینکه فقط کمی از تشنگی‌ام برای دیدن شما باقی مانده.

هوش مصنوعی: سینه‌زنی و عزاداری را کمتر کنید، زیرا این لحظه زمان مناسب برای سوگواری شما نیست.

هوش مصنوعی: هرگز نتوانید بر آتش من آب بریزید، زیرا اشک‌های من فقط باعث می‌شود که دلم از درد و اندوه شما بیشتر بسوزد.

هوش مصنوعی: نتیجه‌ی گریه و اندوه این شد که دشمنان با کینه و خشونت بیشتری نسبت به شما اقدام کردند و به جای ترحم، به خون‌ریزی بیشتری روی آوردند.

هوش مصنوعی: کودکان یتیم را مانند فرزندان خود بپندارید و از آنها مراقبت کنید تا آنها نیز از محبت و توجه شما شاد و خوشحال باشند.

هوش مصنوعی: این بیمار رنجور و دردمند نیاز به توجه و مراقبت شما دارد که ذهنم دائماً به شما معطوف است.

هوش مصنوعی: اگر در برابر مشقت و ذلت اسیری صبر کنید، باز هم از افتخاری که در شهادت داریم، بهتر است. این نشان می‌دهد که ما در عزت و شرافت خود ثابت‌قدم هستیم و شما به ذلت خود ادامه می‌دهید.

هوش مصنوعی: در کارها، خداوند مانند یک وکیل و حامی برای من کافی است و من را محافظت می‌کند. نگهداری او به عهده شماست.

هوش مصنوعی: او هم از دشمنان ما برای خون‌خواهی ما درخواست کمک می‌کند و هم نصرت و یاری او به کمک شما می‌رسد.

هوش مصنوعی: پس به جلو حرکت کرد و به سوی سپاه ستم رفت و صد داغ تازه بر دل اهل حرم گذاشت.