هوش مصنوعی: کودکان یتیم را از من دور نکن و برای من غم و اندوه نیاور. کلثوم را گرفتار نکن و حال من را بدتر نکن.

هوش مصنوعی: بهتر است به دخترانت بیشتر از این آسیب نرسانی و از خواهرانت هم بیشتر از این انتظار نداشته باشی.

هوش مصنوعی: آن زن بی‌پسر را در حالت افسردگی و ناراحتی نگذار و این شوهر کشته شده‌اش را که پدر ندارد، طلب نکن.

هوش مصنوعی: خودت را از درد و غم دور کن، چون اشک‌هایمان مانند سیلی از کنار شط جاری شده و ما را آزار می‌دهد.

هوش مصنوعی: به زمین زراعت من آسیب نزن و آن را خراب نکن. از درختان خود، نه میوه و نه برگ نگیری.

هوش مصنوعی: منتظر بازگشت تو از جنگ تا روز قیامت هستم؛ چشمم به راه و گوشم به در است.

هوش مصنوعی: این دل که پر از رازهای نادیده و علم غیب است، نباید به راحتی در برابر هزار تیغ و خنجر آسیب ببیند.

هوش مصنوعی: کامت که از شدت تشنگی، به مراتب خشک‌تر از ریشه ای پر از آتش شده، با خون حلق سوخته‌ات هیچ نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: از این تلاش و کوشش خود، هرگز زخم و آسیبی به خود نزن. نباید در پی برخورداری از آنچه ما دیده‌ایم، خود را در زحمت بیندازی و به خود آسیب برسانی.

هوش مصنوعی: در خون مانند لاله غوطه‌ور نشو و مانند هاله بر سر خود خود را نمایان نکن.

هوش مصنوعی: خود را مانند باغی با رنگ شفق به تن مپوش، زیرا ما را به مانند علامتی از لباس نیلی نیاز نیست.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته شده که از درگیری و جنگ پرهیز کن، زیرا خود را در معرض خطر قرار می‌دهی. به جای اینکه خود را به جنگ و کشتار مجهز کنی، بهتر است به دنبال راهکارهای صلح‌آمیز و محافظت از خود باشی.

هوش مصنوعی: ما را به حاشیه نمی‌رانی، مگر اینکه خود را از این جماعت ظالم جدا کنی و بیشتر از این ما را تسلیم دست ظلم و ستم نکن.

هوش مصنوعی: ما در آتش تشنگی و غم رنج می‌بریم و در حالتی گیج و پریشان هستیم. اوضاع و احوال خانواده پیامبر (نبی) را اینگونه نخواهید.

هوش مصنوعی: او گفت این را و سرش را چون خاک زیر پا انداخت و فریاد اهل بیت به آسمان‌ها بلند شد.