هوش مصنوعی: پس از آنکه تمام یاران و حامیان اهل بیت به شهادت رسیدند، حالا نوبت امام و رهبر اهل بیت شده است که به شهادت برسد.

هوش مصنوعی: دل پر از اندوه و ناله به خاطر دوستان و زبان خاموش، به خیمه‌ای آمد که در آن بیماران اهل بیت بودند.

هوش مصنوعی: سر خود را از بستر برداشت و آن را به آغوش گرفت، ای کسی که بعد از من یار و یاور اهل بیت هستی.

هوش مصنوعی: می‌بینی که از حرارت و خشکی پاییز، دیگر هیچ گلی در گلزار اهل بیت جز تو باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: دستگاه‌های نزدیکان همه در غم و درد خویش خوابیده‌اند، اکنون تو به عنوان همدم و یاور اهل بیت در این مشکلات باقی می‌مانی.

هوش مصنوعی: تقدیر و سرنوشت، به طور ناخواسته، بر زندگی ما اثر گذاشت و موفقیت‌های ما را تحت تأثیر قرار داد، در حالی که مشکلات و بدبختی‌ها به خانواده ما روی آورد.

هوش مصنوعی: این سرنوشت من است که از این سرزمین به جایی برسم که روزی با اهل بیت دیدار کنم.

هوش مصنوعی: رفتن دوستان و یارانم را دیدم، و اکنون به سوی تو می‌آیم، ای همراه پنهان و آشکار اهل خانه.

هوش مصنوعی: زمانی که کوچک و بزرگ در سپاه نابود شدند، سزاوار است که در خاک به خواب رود فرمانده اهل بیت.

هوش مصنوعی: من به جایی می‌روم که گواهی بر حقانیتم به من داده می‌شود. خداوند از ما حمایت می‌کند و اهل بیت را نیز محافظت می‌فرماید.

هوش مصنوعی: در آن لحظه که بیمار اهل بیت به سردار اهل بیت می‌گفت و می‌گریست، آسمان به لرزه درآمد.

هوش مصنوعی: من خود به شدت داغ عزیزانم را می‌خورم، ای پدر! پس از تو چه کسی به اهل بیت توجه می‌کند و غم آن‌ها را می‌خورد؟

هوش مصنوعی: همه ی ناامیدی و حسرت من درباره ی کسانی است که کشته شده‌اند و تمام نگرانی و سردرگمی من به امور اهل بیت مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: او شکایت کرد و به سختی گفت که باید صبور باشی، زیرا خداوند حمایت‌گر و نگهدار اهل بیت است.

هوش مصنوعی: ناگهان سکینه با چشمان پر از اشک پیش روی او آمد و همچون سیلابی از خیمه بیرون ریخت.