هوش مصنوعی: در لحظه‌ای که او در غم و اندوهی عمیق به سر می‌برد، فقط آسمان نبود که اشک می‌ریخت، بلکه تمامی جهان و همه موجودات نیز در غمش شریک بودند و به حال او افسوس می‌خوردند.

هوش مصنوعی: زمانی که به محل قتل رسید و از کنار قتلا گذشت، آن‌چنان برای هر جوان و پیر گریست که صداش در فضا پیچید.

هوش مصنوعی: از شرم و حجب او، دیگران در دل خود ذوب می‌شوند و به خاطر رحمت او، قلبش همیشه در حال تحول و تغییر است به‌گونه‌ای که به شدت متاثر می‌گردد و گریه می‌کند.

هوش مصنوعی: هم بر مردانی که بدون کفن و دفن کشته شده‌اند، سوخت و هم بر زنانی که زنده‌اند اما بی‌خانمان هستند، گریست.

هوش مصنوعی: از صدای ناله‌اش، صدایی بهشت را فراگرفت و از گریانیدنش، مریم مقدس در باغ بهشت اشک ریخت.

هوش مصنوعی: بر سینه و لب او، همه باغ و صحرا در آتش سوخت و بر دیده و دل او، همه دریا و معادن اشک ریخت.

هوش مصنوعی: وقتی که گل‌ها به زمین ریختند و باغچه تحت تأثیر باد قرار گرفت، بلبل به خاطر از دست رفتن زیبایی‌ها دلتنگ شد و برای باغبان اشک ریخت.

هوش مصنوعی: دل هر چه احساس و درد داشت، به چشم‌ها منتقل کرد و اشک‌ها به خاطر ناتوانی در دنبال کردن او ریختند.

هوش مصنوعی: زمانی که ارتباط جان با جان انس قطع شد، جان انس و جان تن، هر دو بر ارتباط انس و جان اشک ریختند.

هوش مصنوعی: لب تشنه جان داد در کنار رود فرات. آه که حتی رودخانه نیز بر حال او گریه کرده و اشکی روان دارد.

هوش مصنوعی: هنگامی که بدن امام زمان بر روی زمین افتاد، روح القدس به خاطر حال زمین و زمان غمگین شد.

هوش مصنوعی: جهان مادی خالی از آن حقیقت الهی است، در حالی که روح انسان‌ها به خاطر فقدان آن روح بزرگ در سوگ و اندوه به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: در جنگ، نه به جوان و نه به پیر رحم نکردند. هرچه از آن سپاه بود، باعث شد همه پیر و جوان به حالتی غمگین و گریه‌کنان درآیند.

هوش مصنوعی: در این دشت غم‌انگیز، جان و عقل در اثر درد و رنج متلاشی شد. برای این فرد مظلوم که به وسیله‌ی ظلم و ستم کشته شده، جسم و روح به شدت نفرین کردند و گریستند.

هوش مصنوعی: جان من از اندوه بی‌تابی تو بی‌تاب است، و خاکم به باد می‌رود از آتش بدون آب تو.